Wyrok SN z dnia 4 kwietnia 2017 r., sygn. III KRS 5/17

Żadne z kryteriów oceny poszczególnych kandydatów na wolne stanowiska sędziowskie nie ma charakteru decydującego, a znaczenie poszczególnych kryteriów pozostaje poza zakresem kompetencji Sądu Najwyższego. O prawidłowości oceny zgłoszonych kandydatur może decydować jedynie kompleksowa ocena, wynikająca z łącznego zastosowania tych kryteriów.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)

SSN Dawid Miąsik

w sprawie z odwołania K.O. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 11 października 2016 r. w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na dwa stanowiska sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w [...], ogłoszone w Monitorze Polskim z 2016 r, z udziałem A.S. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 kwietnia 2017 r.,

oddala odwołanie.

Uzasadnienie

Krajowa Rada Sądownictwa uchwałą z 11 października 2016 r. postanowiła przedstawić Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na dwa stanowiska sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w [...] kandydatury M. N. - sędziego Sądu Rejonowego w [...] oraz A.S. - sędziego Sądu Rejonowego w [...] (pkt 1); nie przedstawić z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisko sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w [...] kandydatury K.O. - sędziego Sądu Rejonowego w [...].

Odwołanie od ww. uchwały wniósł SSR K. O. w zakresie nieprzedstawienia jego kandydatury Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisko sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w [...] ogłoszone w Monitorze Polskim z 2016 r., a przedstawienia na to stanowisko kandydatury SSR A. S. Zarzucił wydanie zaskarżonej uchwały z naruszeniem: (1) art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. z 2016 r., poz. 976), poprzez brak wszechstronnego rozważenia sprawy przez Krajową Radę Sądownictwa; (2) art. 35 ust. 2 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa poprzez przyjęcie, że kontrkandydatka ma większe i bogatsze doświadczenie zawodowe; (3) art. 42 ust. 1 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa poprzez niewyjaśnienie w uzasadnieniu uchwały, na jakiej podstawie Krajowa Rada Sądownictwa ustaliła, że kontrkandydatka ma większe doświadczenie życiowe od odwołującego się. Argumentował, że zarówno SSR A.S. jak i odwołujący się zostali bardzo dobrze ocenieni przez sędziego wizytatora, jak też pozytywnie zaopiniowani przez Kolegium Sądu Okręgowego w [... ] oraz Kolegium Sądu Apelacyjnego w [.]. Eksponowana przez Krajową Radę Sądownictwa przewaga kandydatki w zakresie poparcia przez Zgromadzenie Przedstawicieli Sędziów Apelacji [...] ma w ocenie odwołującego się charakter subminimalny, gdyż sprowadza się do zaledwie dwóch głosów różnicy. Zdaniem odwołującego się, w takiej sytuacji, gdy kontrkandydaci prezentują tak wyrównany poziom, należałoby oczekiwać, że członkowie Rady -stosownie do treści art. 33 ust. 1 ustawy - dokonają szczególnie wnikliwej, starannej i rzetelnej analizy wszelkich dostępnych danych, nie wyłączając wysłuchania obu uczestników konkursu, celem wyłonienia tego kandydata, który przy uwzględnieniu kryteriów określonych w art. 35 ust. 2 pkt 1 ustawy, daje w najwyższym stopniu rękojmie należytego pełnienia służby na stanowisku sędziego sądu okręgowego. Tymczasem porównanie obu kandydatów, zdaniem odwołującego się, sprowadziło się do zestawienia wniosków końcowych opinii sędziego wizytatora co do każdego z nich, liczby głosów poparcia udzielonych przez Zgromadzenie Przedstawicieli Sędziów Apelacji [...] z arbitralną konkluzją, że za kandydaturą SSR A. S. przemawia jej dłuższe i bogatsze doświadczenie zawodowe oraz doświadczenie życiowe. Odwołujący się argumentował dalej, że o ile kontrkandydatka posiada niewątpliwie dłuższe doświadczenie zawodowe, to trudno zgodzić się by było to doświadczenie bogatsze. Wskazał, że oboje sędziowie orzekają w sądach rejonowych o zupełnie innej specyfice w zakresie ciężaru gatunkowego spraw, które do nich trafiają. Dostrzegł to sędzia wizytator wskazała, że SSR A.S. w przebiegu dotychczasowej służby orzeczniczej zajmowała się przede wszystkim sprawami krótkimi i nieskomplikowanymi dowodowo, natomiast odwołujący się załatwiał w szczególności sprawy trudne i bardzo trudne, które wymagają nieporównywalnie większego nakładu pracy, a przede wszystkim czasu, przypadającego z reguły na godziny poza urzędowaniem sądu. Podczas pracy w Sądzie Rejonowym w [...] odwołujący się rozpoznał łącznie 49 spraw wielotomowych (sprawa licząca od 6 tomów w górę), a jednocześnie łącznie 10 z rozpoznanych przez niego spraw (w tym 5 dotyczących zorganizowanych grup przestępczych), według aktualnych przepisów procedury karnej, należy do właściwości rzeczowej sądu okręgowego, (przy czym do oceny sędziego wizytatora przedstawiono tylko 5 z nich). Ponadto, odwołujący się od lutego 2015 r. do chwili złożenia odwołania wykonuje czynności orzecznicze w Wydziale Karnym Sądu Okręgowego w [...], gdzie zakończył już 24 sprawy kategorii "K", w tym 3 dotyczące sprawców działających w zorganizowanych grupach przestępczych i w najbliższym czasie wyda kolejne rozstrzygnięcia w sprawach bardzo obszernych dowodowo. Zdaniem odwołującego się, z perspektywy ww. okoliczności twierdzenie o "mniej bogatym doświadczeniu zawodowym" odwołującego się jawi się jako zupełnie niezrozumiałe i nieprzystające do rzeczywistości. Analogicznie, zdaniem odwołującego się, należy odnieść się do twierdzenia jakoby za wyższością kandydatury SSR A. S. miało przemawiać jej większe doświadczenie zawodowe wynikające z pełnionych w Sądzie Rejonowym funkcji przewodniczącej wydziału oraz prezesa. Odwołujący się wskazał, że od kilku już lat sprawuje funkcję przewodniczącego wydziału oraz wiceprezesa sądu, przy czym funkcje te dotyczą nieporównywalnych jednostek, tak w zakresie obsady urzędniczej, jak i orzeczniczej, skoro w Sądzie Rejonowym w [...] służbę pełni aktualnie 11 sędziów, zaś w Sądzie Rejonowym w [... ] - 45. Odwołujący się podniósł, że na podstawie lektury uzasadnienia zaskarżonej uchwały nie sposób dociec, jakimi kryteriami kierowała się Rada formułując stanowisko, według którego SSR A.S. ma większe doświadczenie życiowe niż SSR K.O., a przy tym okoliczność ta miała obok pozostałych przemawiać za wyższością pierwszego z wymienionych kandydatów -co stanowi naruszenie art. 42 ust. 1 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa. Odwołujący się jednocześnie podkreślił, że nie jest jego intencją dyskredytowanie kogokolwiek, a w szczególności kontrkandydatki - SSR A. S., znanej mu osobiście jako sędzia o wysokim poziomie merytorycznym i stopniu zaangażowania w obowiązki służbowe, a doprowadzenie do rozstrzygnięcia konkursu z pełnym poszanowaniem przepisów prawa, przy wszechstronnym rozważeniu wszelkich okoliczności, a w szczególności nadania im właściwej wagi i znaczenia.