Wyrok SN z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. III KRS 73/15

Sąd Najwyższy w składzie: 

SSN Józef Iwulski (przewodniczący, sprawozdawca) 

SSN Jolanta Frańczak

‎SSN Beata Gudowska 

w sprawie z odwołania Z. K. ‎od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa Nr […] z dnia 6 maja 2015 r. w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2013 r., poz. 155, z udziałem S. B., T. S., R. S. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 3 listopada 2015 r., 

oddala odwołanie. 

Uzasadnienie

Uchwałą Nr […] z dnia 6 maja 2015 r. Krajowa Rada Sądownictwa (dalej Rada) postanowiła: 1) przedstawić Prezydentowi RP z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze kandydatury S. M. B., T. S. i R. S. oraz 2) nie przedstawiać Prezydentowi RP z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego w tym Sądzie kandydatur A. K., Z. K., L. O. i J .S..

W uzasadnieniu uchwały Rada wywiodła, że na 3 wolne stanowiska sędziowskie w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze (ogłoszone w Monitorze Polskim z 2013 r., poz. 155) zgłosiło się 8 kandydatów. Zespół członków Rady na posiedzeniu w dniu 4 listopada 2013 r. postanowił zarekomendować Radzie kandydatury R. S., T. S. i A. W.. Kierując się tą rekomendacją Rada w dniu 5 listopada 2013 r. podjęła uchwałę Nr […], w której postanowiła przedstawić Prezydentowi RP tych kandydatów z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze. Tę uchwałę Z.K. zaskarżył odwołaniem do Sądu Najwyższego. Wyrokiem z dnia 20 marca 2014 r., III KRS 4/14, Sąd Najwyższy uchylił uchwałę w części dotyczącej T. S., R. S., A. W. oraz Z. K. i w tym zakresie przekazał Radzie sprawę do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Sąd Najwyższy wskazał między innymi, że wyniki głosowania nad kandydaturami, jakie przeprowadzono na Zgromadzeniu Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej, nie mogły być brane pod uwagę przy opracowywaniu listy rekomendowanych Radzie kandydatów pretendujących do objęcia urzędu sędziego, bo nad wszystkimi zgłoszonymi w tej procedurze kandydaturami nie przeprowadzono jednego (wspólnego) głosowania. Dzielenie poszczególnych kandydatów na grupy i oddzielne głosowania nad nimi, co faktycznie miało miejsce na Zgromadzeniu Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej, było czynnością wadliwą, bo nie dawało realnych szans na wyłonienie kandydatów ubiegających się o obsadę wolnych stanowisk sędziowskich w danym sądzie. Tylko głosy oddane jednocześnie na wszystkich kandydatów umożliwiają porównanie cech poszczególnych osób startujących w konkursie. W rezultacie przyjęty przez Zgromadzenie Przedstawicieli Sędziów Apelacji Wrocławskiej sposób głosowania nad kandydatami doprowadził do wyniku, który nie ujawniał ocen ani preferencji tego Zgromadzenia odnośnie do zgłoszonych kandydatur. Według Sądu Najwyższego, wybór osoby, która ma być przedstawiona Prezydentowi RP z wnioskiem o powołanie na wolne stanowisko sędziowskie wprawdzie powinien uwzględniać specyfikę i potrzeby sądu, do którego pretenduje kandydat, jednak ustawianie procedury głosowania w sposób zapewniający obsadę konkretnych wydziałów sądu, z naruszeniem zasady jednakowego dostępu do służby publicznej, jest działaniem niedopuszczalnym. W konkluzji Sąd Najwyższy stwierdził, że uchwała Rady Nr […] została podjęta niezgodnie z prawem, bo z pominięciem oceny przydatności kandydatów na stanowisko sędziowskie w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze i jedynie z uwzględnieniem oceny ich kwalifikacji odnoszonej tylko do jednego z wydziałów tego Sądu.