Wyrok SN z dnia 5 maja 2016 r., sygn. II UK 280/15

Zaprzestanie działalności gospodarczej może oznaczać rozwiązanie przez pracodawcę stosunku pracy, zaś faktyczna likwidacja spółki i zaprzestanie jej działalności jako zakładu pracy wyklucza możliwość powoływania się pracownika na jego gotowość do pracy (art. 81 § 2 k.p.).

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Piotr Prusinowski

SSN Romualda Spyt

sprawie z wniosku A. S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych z udziałem zainteresowanego E.Polska Sp. z o.o. z siedzibą w G. o podleganie ubezpieczeniu społecznemu, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 maja 2016 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 listopada 2014 r.,

uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 2. i 3. i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 listopada 2014 r., Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Ubezpieczeń Społecznych w P. z dnia 13 czerwca 2013 r. w

sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych przy udziale zainteresowanego E. POLSKA Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, o podleganie ubezpieczeniu społecznemu, orzekając, że wnioskodawczyni A. S. podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od dnia 25 sierpnia 2008 r. do dnia 15 listopada 2010 r. (pkt 2) oraz zasądził od strony pozwanej na rzecz wnioskodawczyni kwotę 210 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt 3).

W ustalonym stanie faktycznym sprawy, w 2001 r. została utworzona i wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego, E. POLSKA Spółka z o.o. Wspólnikami spółki były dwie spółki prawa francuskiego. Przedmiotem działalności spółki było unieszkodliwianie i zagospodarowywanie odpadów oraz wywóz śmieci i odpadów. Działalność była prowadzona w G. na terenie dzierżawionym od Gminy G., gdzie znajdowało się składowisko odpadów. Spółka zatrudniała sześciu pracowników: operatorów specjalistycznego sprzętu używanego na składowisku, dwie pracownice administracyjne oraz dwóch dozorców. W dniu 1 listopada 2001 r. została zatrudniona wnioskodawczyni, która od tego dnia została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. W 2003 r. wnioskodawczyni zaszła w ciążę i od września 2003 r. nie świadczyła pracy w związku z niezdolnością do pracy, otrzymując z tego tytułu zasiłek chorobowy wypłacany przez spółkę do dnia porodu 1 lutego 2004 r. W okresie od dnia 1 lutego 2004 r. do dnia 22 maja 2004 r. korzystała z urlopu macierzyńskiego i pobierała zasiłek macierzyński, a od dnia 10 sierpnia 2004 r. do 31 lipca 2005 r. korzystała z urlopu wychowawczego. W dniu 1 sierpnia 2005 r., będąc już w drugiej ciąży, wróciła do pracy, a po około 2-3 tygodniach zaprzestała jej świadczenia w związku z niezdolnością do pracy. Z tego tytułu ponownie pobierała zasiłek chorobowy do dnia porodu 23 marca 2006 r., a następnie od dnia 23 marca 2006 r. do dnia 26 lipca 2006 r. korzystała z urlopu macierzyńskiego i pobierała zasiłek macierzyński. Od dnia 6 września 2006 r. do dnia 31 lipca 2008 r. korzystała z urlopu wychowawczego. W dniach 25 i 26 sierpnia 2008 r. odwołująca, według swojego oświadczenia, powróciła do pracy i ją świadczyła, a od 27 sierpnia 2008 r. do dnia porodu w dniu 1 kwietnia 2009 r. korzystała ze zwolnień lekarskich. Z powodu nieobecności odwołującej w pracy od dnia 1 września 2003 r. do dnia 31 stycznia 2008 r. na jej miejsce została zatrudniona A. S. w pełnym wymiarze czasu pracy. Od początku 2007 r. składowisko w G. było już zapełnione, miasto nie wyraziło zgody na rozszerzenie jego obszaru, zaś Wojewoda [...] - decyzją z dnia 26 czerwca 2007 r. - wyraził zgodę na jego zamknięcie. Pod koniec 2007 r. spółka zwolniła wszystkich pracowników, z wyjątkiem A. G., który znajdował się w okresie ochronnym, poprzedzającym przyznanie świadczenia przedemerytalnego oraz wnioskodawczyni A.S., przebywającą na urlopie wychowawczym. Spółka od 2008 r. nie prowadziła żadnej działalności w Polsce, występując w dniu 26 czerwca 2008 r. do Sądu Rejonowego w P. o ogłoszenie upadłości z likwidacją majątku. Postanowieniem z dnia 7 października 2008 r., V GU .../08, Sądu Rejonowego w P. wniosek ten został oddalony ponieważ majątek spółki nie wystarczył na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, obejmującego likwidację majątku dłużnika. Jednocześnie Sąd stwierdził, że spółka od marca 2003 r. nie spłacała swoich zobowiązań, nie posiadała żadnego majątku nieruchomego, zaś ruchomości wyceniono na kwotę 1 .700 zł. Z tytułu działalności spółka rozliczała się w Urzędzie Skarbowym w R. Postanowieniem z dnia 30 września 2008 r. Spółka została wykreślona z VAT-UE. W lipcu 2008 r. wnioskodawczyni powiadomiła telefonicznie A. S. o planowanym powrocie do pracy po zakończeniu urlopu wychowawczego. A. S. przekazała tę informację prezesowi we Francji, który chciał, by wnioskodawczyni skontaktowała się z nim osobiście. Wnioskodawczyni nawiązała kontakt i otrzymała informację, że spółka nie prowadzi już działalności w Polsce, w związku z czym nie ma ani potrzeby, ani możliwości dalszego jej zatrudniania. Trzeba tez nadmienić, że od lipca 2008 r. spółka zaprzestała składania dokumentów zgłoszeniowych i imiennych raportów miesięcznych za odwołującą oraz nie uiszczała za nią składek na ubezpieczenie społeczne.