Wyrok SN z dnia 5 maja 2016 r., sygn. II UK 202/15

1. Art. 58 ust. 4 ustawy emerytalnej nie stosuje się do ubezpieczonego, który wszystkie wymagane warunki do nabycia renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy spełnił przed wejściem w życie tego przepisu z dniem 23 września 2011 r.

2. Sąd ubezpieczeń społecznych ocenia legalność decyzji organu rentowego według stanu rzeczy istniejącego w chwili jej wydania, ale oznacza to, że bada on spełnienie materialnoprawnych przesłanek prawa do świadczenia na dzień wydania decyzji, nie wynika natomiast z tej zasady prekluzja dowodowa zamykająca się wydaniem decyzji.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Piotr Prusinowski

SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku A. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Wydział Realizacji Umów Międzynarodowych o prawo do polskiej renty rodzinnej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 maja 2016 r., skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 12 listopada 2014 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Wydział Realizacji Umów Międzynarodowych, decyzją z dnia 13 czerwca 2012 r. odmówił A. K. prawa do renty rodzinnej po zmarłym mężu W. K. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podniósł, iż w dziesięcioleciu przez zgonem W. K., tj. w okresie od 25 marca 1999r. do 24 marca 2009 r. łączny okres ubezpieczenia w Polsce wyniósł 2 lata 5 miesięcy 5 dni, a z tytułu ubezpieczenia za granicą - w Wielkiej Brytanii - w okresie od 22 lutego 2007 r. do 25 marca 2009 r. ( data zgonu) w liczbie -2 lat, 3 miesięcy i 20 dni. Łącznie przyjęto, że okres ubezpieczenia polski i zagraniczny wyniósł w dziesięcioleciu przed zgonem 4 lata, 8 miesięcy i 25 dni, zamiast wymaganych 5 lat.