Wyrok SN z dnia 9 lutego 2016 r., sygn. II UK 20/15

1. Zawiadomienie o terminie jedynej rozprawy tylko samej strony i nieobecność na niej prawidłowo ustanowionego pełnomocnika, którego o terminie nie zawiadomiono, prowadzi do pozbawienia strony możności obrony jej praw i stanowi podstawę nieważności postępowania określoną w art. 379 pkt 5 k.p.c.

2. Warunek legitymowania się stażem emerytalnym wynoszącym 35 lat (przez kobietę) musi zostać spełniony do dnia rozwiązania stosunku pracy, co w konsekwencji oznacza, że żaden okres (bez względu na to czy składkowy, czy też nieskładkowy) następujący po dniu rozwiązania stosunku pracy będącego jedną z przesłanek nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, na podstawie tego przepisu nie może zostać uwzględniony dla wykazania posiadania owych 35 lat.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło

SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku E. W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o świadczenie przedemerytalne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 lutego 2016 r., skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 10 czerwca 2014 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i znosząc postępowanie przed Sądem Apelacyjnym w zakresie objętym rozprawą z dnia 10 czerwca 2014 r. i wyrokowaniem przekazuje sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy - Sąd Ubezpieczeń Społecznych w W. wyrokiem z dnia 28 października 2013 r. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 23 lutego 2012 r. w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej E. W. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 4 stycznia 2011 r.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że organ rentowy decyzją z dnia 23 lutego 2012 r. odmówił przyznania ubezpieczonej prawa do świadczenia przedemerytalnego, argumentując, że do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy wykazała ona staż ubezpieczeniowy wynoszący 29 lat, 7 miesięcy i 28 dni. W trakcie postępowania sądowego organ rentowy uznał wprawdzie dodatkowy okres zatrudnienia ubezpieczonej od dnia 15 maja 1975 r. do dnia 31 sierpnia 1980 r. w zakładzie fryzjerskim P. W., jednakże oznaczało to, że jej łączny staż wyniósł 34 lata, 11 miesięcy i 15 dni.