Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 25 lutego 2016 r., sygn. II PK 366/14

Każda jednostronna deklaracja pracodawcy o ustaniu stosunku pracy, dokonana nawet z naruszeniem prawa, prowadzi do ustania stosunku pracy w terminie wskazanym przez pracodawcę, bo wszelkie jego czynności, nawet bezprawne, zmierzające do rozwiązania stosunku pracy są skuteczne i mogą być podważone wyłącznie w drodze odpowiedniego powództwa przewidzianego Kodeksem pracy. Nie można uznać za niewywołujące skutków prawnych oświadczenia woli o rozwiązaniu stosunku pracy tylko z tego powodu, że zostało dokonane z naruszeniem obowiązujących przepisów, a konkretnie, bez istnienia w dacie jego złożenia przyczyny uzasadniającej taką czynność pracodawcy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt (przewodniczący)

SSN Beata Gudowska

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa S. S. przeciwko Regionalnej Izbie Obrachunkowej w W. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 25 lutego 2016 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 29 stycznia 2014 r.,

1) oddala skargę kasacyjną;

2) zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w W. wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2013 r. zasądził od pozwanej Regionalnej Izby Obrachunkowej na rzecz powoda S. S. kwotę 18.888,30 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód został powołany na stanowisko etatowego członka kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. w dniu 26 lutego 1993 r., a następnie z dniem 8 marca 1993 r. został z nim nawiązany stosunek pracy. Decyzją Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 lipca 2012 r. powód został odwołany ze stanowiska członka kolegium z dniem 31 lipca 2012 r. Na decyzję tę powód wniósł w dniu 27 lipca 2012 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W dniu 16 sierpnia 2012 r. prezes Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. rozwiązał stosunek pracy zawarty ze S. S. z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał 30 listopada 2012 r., jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy wskazując decyzję Prezesa Rady Ministrów o odwołaniu powoda ze stanowiska członka kolegium. Wyrokiem z dnia 25 września 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uchylił decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 lipca 2012 r. Pismem z dnia 12 grudnia 2012 r. strona pozwana zawiadomiła powoda, że z dniem 25 września 2012 r. ustały skutki prawne oświadczenia z dnia 16 sierpnia 2012 r. o rozwiązaniu stosunku pracy. Powód nie zaprzestał świadczenia pracy ani w okresie wypowiedzenia, ani po jego upływie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00