Wyrok SN z dnia 17 grudnia 2015 r., sygn. I CSK 1003/14

Żądania spółdzielni mieszkaniowej wobec jej członka, np. o zapłatę wkładu budowlanego, nie są roszczeniami z zakresu działalności gospodarczej. A to oznacza, że nie może obowiązywać w stosunku do nich krótszy, 3-letni termin przedawnienia

Gazeta Prawna nr 252/2015

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący)

SSN Mirosław Bączyk

SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca)

Protokolant Ewa Krentzel

w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej "P." w W. przeciwko Z. S. i Z.S. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 17 grudnia 2015 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 26 maja 2014 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Spółdzielnia Mieszkaniowa "P." w W. (dalej: "Spółdzielnia") wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, aby pozwani Z. S. i Z.S. solidarnie zapłacili powódce kwotę 91.078,13 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 16 listopada 2001 r. do dnia zapłaty tytułem uzupełnienia wkładu budowlanego związanego z posiadanym przez pozwanych prawem do domu jednorodzinnego. Nakazem zapłaty z dnia 25 lipca 2011 r. wydanym w postępowaniu upominawczym Sąd Okręgowy w W. nakazał pozwanym zapłacić solidarnie powódce kwotę dochodzoną pozwem wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 listopada 2001 r. do dnia zapłaty. Od nakazu zapłaty pozwani wnieśli sprzeciw, podnosząc w nim zarzuty przedawnienia i zawyżenia dochodzonego roszczenia.

Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2013 r. Sąd Okręgowy w W. uwzględnił powództwo co do kwoty 65.521,74 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 16 listopada 2001 r. (pkt I), oddalił powództwo w pozostałej części (pkt II) oraz orzekł o kosztach procesu (pkt III).

Ustalił, że w dniu 23 sierpnia 1997 r. pomiędzy powódką a Z. S. zawarta została umowa, zmieniona następnie aneksem z dnia 27 marca 2001 r., na podstawie której Spółdzielnia zobowiązała się do wybudowania, w ramach realizacji zadania inwestycyjnego "M.", domku jednorodzinnego w W. przy ul. L. o pow. 195 m2, w tym poddasza użytkowego o pow. 50,54 m2 oraz garażu o pow. 48,23 m2, w zabudowie szeregowej w celu przejęcia tego domku przez nabywcę - pozwanego na zasadzie spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego. Koszt budowy domu ustalony został jako iloczyn powierzchni tego domu oraz kwoty 1.500 zł, z tym, że koszt budowy poddasza użytkowego stanowić miał iloczyn jego powierzchni oraz kwoty 750 zł. Koszt budowy podlegać miał waloryzacji wskaźnikiem wzrostu cen robót budowlano-montażowych publikowanym przez GUS oraz miał być podwyższony o podatek VAT. Zgodnie z § 11 ust. 2 i 3 umowy, ostateczny koszt budowy miał zostać ustalony według rzeczywistego kosztu w ciągu czterech miesięcy od odbioru domu, zaś wynikająca z tego rozliczenia różnica w stosunku do wpłat wniesionych przez nabywcę miała być uregulowana odpowiednio przez nabywcę lub Spółdzielnię w ciągu trzydziestu dni od daty ostatecznego rozliczenia.