Wyrok SN z dnia 18 lutego 2015 r., sygn. I CSK 100/14

Odwołanie się przez ustawodawcę w art. 15e ust. 2 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego i art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego oraz niektórych innych ustaw do pojęcia lokali mieszkalnych, a nie całych budynków, nakazuje uznać, iż decydujące znaczenie dla określenia granic zakazu wyodrębnienia własności lub ustanowienia własnościowego prawa do lokalu ma nie wybudowanie budynku, lecz konkretnego lokalu mieszkalnego przy wykorzystaniu kredytu pochodzącego ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego. Przyjęcie takiego rozwiązania ma na celu wyłączenie uprawnienia do przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w prawo własnościowe lub ustanowienie odrębnej własności lokalu w stosunku do osób, które nie pokryły pełnych kosztów wybudowania lokalu; jeżeli zatem określony lokal mieszkalny nie został wybudowany przy wykorzystaniu takiego kredytu, to nie ma przeszkód prawnych, aby mógł stać się przedmiotem odrębnej własności.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Barbara Myszka

SSA Jacek Grela

w sprawie z powództwa B. K. przeciwko Syndykowi Masy Upadłości Spółdzielni Mieszkaniowej D. w upadłości likwidacyjnej w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 lutego 2015 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 2 lipca 2013 r.,