Wyrok SN z dnia 30 września 2014 r., sygn. I PK 132/14

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło (przewodniczący)

SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z powództwa D. S. przeciwko L. Spółce z o.o. w B. o odszkodowanie z tytułu naruszającego prawo wypowiedzenia umowy o pracę i zadośćuczynienie z tytułu mobbingu, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 30 września 2014 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 6 listopada 2013 r.

uchyla zaskarżony wyrok w pkt. 1 w części oddalającej apelację powoda i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w K. IX Wydział Pracy wyrokiem z dnia 6 listopada 2013 r. oddalił apelacje obu stron: powoda D. S. i pozwanej L. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. od wyroku Sądu Rejonowego w B. z dnia 28 grudnia 2012 r. zasądzającego od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.500 zł i oddalającego powództwo w pozostałym zakresie (pkt I wyroku), zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 60 zł powiększone o stawkę 23% podatku VAT (pkt II wyroku); odstąpił od obciążania powoda kosztami zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym (pkt III wyroku), a także zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w K. na rzecz radcy prawnego Ł. W. kwotę 1.107 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (pkt IV wyroku).

W sprawie tej ustalono, że powód był zatrudniony u pozwanego na stanowisku pracownika gospodarczego, początkowo na umowę o pracę na okres próbny od 1 do 30 kwietnia 2009 r., następnie na czas określony do dnia 31 stycznia 2011 r. Aneksem z dnia 17 sierpnia 2009 r. umowa ta została przedłużona do dnia 30 kwietnia 2014 r. Kolejnym aneksem z dnia 31 grudnia 2009 r. wprowadzono możliwość rozwiązania umowy z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia. Powód nie miał możliwości negocjacji wydłużenia umowy. Pozwany wystąpił z inicjatywą zawarcia obu aneksów i nie wyjaśniał powodowi przyczyn przedłużenia umowy na dalszy okres ani wprowadzenia klauzuli o dopuszczalności wcześniejszego rozwiązania umowy. W dniu 21 maja 2012 r. pozwany wypowiedział powodowi umowę o pracę z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, nie podając przyczyny. W okresie zatrudnienia powód posiadał orzeczenie o niepełnosprawności. Powód wykonywał czynności porządkowe na terenie targowiska w B., gdzie pozwany wykonuje czynności porządkowe na podstawie umowy zawartej ze Spółką I. do 31 grudnia 2013 r. Powód raz, na polecenie przełożonych, sprzątał prywatną posesję w D., co polegało na usunięciu odchodów końskich. Raz polecono mu przenoszenie klombów betonowych. Polecenie zostało wydane i innym pracownikom, a ich praca miała charakter zespołowy przy tej czynności. Przełożony decydując o przydzielanych pracach kierował się niepełnosprawnością pracowników oraz rodzajem prac. Do cięższych prac delegował większą liczbę osób. Zdarzyło się, że powód mył samochód przełożonego, czy uczestniczył w czynnościach porządkowych na terenie posesji należącej do U. P., która zawarła z pozwanym umowę o świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej. Powód dwukrotnie odmówił wykonania pracy w innych miejscach aniżeli targowisko, powołując się na swój stan zdrowia, jak również na to, że praca miała być świadczona w dniu wolnym od pracy. Pozwany nie wyciągnął żadnych konsekwencji wobec powoda za odmowę wykonania polecenia. Wynagrodzenie powoda wyniosło 1.500 zł.