Wyrok SN z dnia 4 lipca 2013 r., sygn. I CSK 731/12

Legalny akt wywłaszczenia (nieuchronny), który mógł pojawić się po wydaniu bezprawnej (wadliwej) decyzji administracyjnej, nie wyłącza zatem odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa za szkodę wyrządzona taką decyzją, skoro w decyzji nadzorczej stwierdzono naruszenie art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r., mającego także gwarantować w pewnym zakresie byłym właścicielom tzw. gruntów warszawskich odpowiednią ochronę prawną. De lege lata nie może mieć znaczenia sama praktyka stosowania tych przepisów przez ówczesne organy państwowe (dominacja akcentów nacjonalizacyjnych wyrażających się w odmowie przyznawania prawa własności czasowej lub nierozpatrywaniu złożonych wniosków wbrew założeniom planistyczno-urbanistycznym dekretu).

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Jan Górowski (przewodniczący)

SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)

SSN Wojciech Katner

w sprawie z powództwa K. G. i B. G. przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Wojewodę M. oraz Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 lipca 2013 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 10 maja 2012 r.,

oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Powodowie wnosili o zasądzenie od pozwanego Skarbu Państwa - Wojewody M. i Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (obecnie: Ministra Infrastruktury) odszkodowania za szkodę poniesioną w związku z wydaniem przez Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy (PRN) z dnia 12 czerwca 1951 r. odmawiającej przyznania ich poprzednikowi prawnemu (H. G.) prawa własności czasowej do nieruchomości, określonej w pozwie i objętej postanowieniami dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. nr 50, poz. 279, ze zm., cyt. dalej jako "dekret z 26 października 1945 r."). W toku procesu powodowie określili wysokość dochodzonych roszczeń; powód domagał się odszkodowania w wysokości 4.512 751,25 zł, a powódka - 2.707.650,75 zł. Odszkodowanie to obejmowało wartość utraconej nieruchomości wraz z budynkami.