Wyrok SN z dnia 24 marca 2017 r., sygn. I CSK 416/16

1. W przypadku szkód wyrządzonych przez wydanie wadliwej decyzji administracyjnej pociągającej za sobą utratę prawa do nieruchomości miarodajne jest jej przeznaczenie w chwili wydania decyzji, uznanej następnie za wadliwą

2. Przy ocenie współczynnika zużycia środowiskowego w ramach podejścia kosztowego uwzględnienia wymagają nie tylko trwające, lecz także planowane zmiany w otoczeniu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący)

SSN Paweł Grzegorczyk (sprawozdawca)

SSN Iwona Koper

w sprawie z powództwa B. J. przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie X. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 marca 2017 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 8 października 2015 r., sygn. akt I ACa (...),

oddala skargę kasacyjną i zasądza od powódki na rzecz pozwanego Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej kwotę 7200 (siedem tysięcy dwieście 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka B. J., po ostatecznym określeniu żądania, domagała się od pozwanego Skarbu Państwa kwoty 1 184 969 zł wraz z ustawowymi odsetkami z tytułu odszkodowania w związku ze stwierdzeniem nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej Miasta (...) z dnia 24 kwietnia 1951 r., odmawiającej przyznania prawa własności czasowej nieruchomości gruntowej położonej w W., wydanej na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279 ze zm., dalej: "dekret"). W uzasadnieniu pozwu wskazała, że obecnie nieruchomość wchodzi w skład większej nieruchomości, na której wybudowano torowiska stacji kolejowej "W.", a urządzenia znajdujące się na nieruchomości uniemożliwiają ustanowienie na działce prawa użytkowania wieczystego.

Sąd Okręgowy w W. ustalił, że powódka jest spadkobierczynią byłych właścicieli nieruchomości A. i S. małżonków C. Nieruchomość została przekazana w dniu 28 kwietnia 1951 r. Polskim Kolejom Państwowym pod budowę stacji ładunkowej "W." w zarząd i użytkowanie; obecnie znajduje się w użytkowaniu wieczystym Polskich Kolei Państwowych S.A. i wchodzi w skład działki będącej własnością Skarbu Państwa. Decyzją Ministra Budownictwa z dnia 6 lipca 2007 r. doszło do stwierdzenia nieważności decyzji odmawiającej przyznania poprzednikom prawnym powódki prawa własności czasowej. W uzasadnieniu wskazano, że dla nieruchomości należącej do poprzedników prawnych powódki była wydana decyzja o lokalizacji szczegółowej nr (...), zgodnie z którą nieruchomość została przeznaczona pod budowę stacji ładunkowej "W.", a przejęcie jej przez Polskie Koleje Państwowe nastąpiło na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 28 kwietnia 1951 r. W konsekwencji, jak podniesiono w motywach, dotychczasowe korzystanie z nieruchomości na cele mieszkaniowe nie mieściło się w przeznaczeniu terenu pod przemysł, które wynikało z ogólnego planu zabudowania W., zatwierdzonego przez Ministerstwo Robót Publicznych w dniu 11 sierpnia 1931 r. Sposób korzystania z nieruchomości przez właścicieli był zatem sprzeczny z oznaczonym w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego, co było podstawą odmowy przyznania prawa własności czasowej.