Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 5 maja 2011 r., sygn. II PK 280/10

Błędne jest założenie, że samoistne schorzenie pracownika, tkwiące w jego organizmie przed wypadkiem, wyklucza przyjęcie cywilnej odpowiedzialności odszkodowawczej pracodawcy za szkodę na osobie, która ujawniła się w związku z wykonywaniem pracy. Art. 435 § 1 k.c. nie przewiduje przesłanki egzoneracyjnej w postaci samoistnego schorzenia poszkodowanego pracownika.

 

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący) SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca) SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

w sprawie z powództwa Dominika D. przeciwko V. Sp. z o.o., W. S.A. o odszkodowanie, zadośćuczynienie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 maja 2011 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 11 czerwca 2010 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w P. - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. wyrokiem z 11 lutego 2010 r., oddalił powództwo Dominika D. przeciwko V. Spółce z o.o. w P. i W. S.A. w W. o odszkodowanie i zadośćuczynienie. Powód domagał się zasądzenia od pozwanych, na podstawie art. 435 § 1 k.c., kwoty 29.681,94 zł, w tym 25.000 zł jako zadośćuczynienia i 4.681,94 zł jako odszkodowania, z tytułu wypadku przy pracy, jakiemu uległ 15 października 2004 r.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód (urodzony 15 lutego 1974 r.) w wieku 6-7 lat przeszedł złamanie prawego obojczyka. W latach 1989 - 1992 przygotowywał się do zawodu mechanika pojazdów samochodowych w ramach umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego. W styczniu 1993 r. uzyskał wykształcenie zawodowe. W wyniku poboru do wojska został zakwalifikowany w kwietniu 1993 r. do kategorii zdrowotnej „A” i przeznaczony do zasadniczej służby wojskowej. Od lipca 1993 r. powód odbywał zasadniczą służbę wojskową. Nie ukończył jej jednak w zwykłym wymiarze (czas jej trwania wynosił wówczas 18 miesięcy). Podczas odbywania służby wojskowej ujawniły się dysfunkcje stanu zdrowia powoda, które spowodowały zakwalifikowanie go, na mocy orzeczenia z kwietnia 1995 r., do kategorii zdrowotnej „D", oznaczającej niezdolność do służby wojskowej w okresie pokoju. Od 1995 r. do lutego 2004 r. powód pracował jako magazynier, kierowca zaopatrzeniowiec, pracownik produkcyjny. Okresowo pozostawał bez pracy.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00