Wyrok SN z dnia 24 sierpnia 2010 r., sygn. I PK 36/10

Do członków korpusu służby cywilnej nie będących urzędnikami służby cywilnej stosuje się przepisy Kodeksu pracy dotyczące rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Jerzy Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Halina Kiryło SSN Roman Kuczyński

w sprawie z powództwa Bogdana P. przeciwko Urzędowi Skarbowemu w S. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 24 sierpnia 2010 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. z dnia 28 października 2009 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód Bogdan P. wniósł o przywrócenie do pracy w pozwanym Urzędzie Skarbowym w S.

Wyrokiem z dnia 15 lipca 2009 r. Sąd Rejonowy - Sąd Pracy w B. oddalił powództwo. Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód był zatrudniony u pozwanego od dnia 1 sierpnia 1993 r. na podstawie umowy o pracę, a w dniu 1 sierpnia 1994 r. został mianowany na stanowisko starszego referenta na podstawie art. 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 1982 r. Nr 31, poz. 214 ze zm.). Z dniem 1 stycznia 2008 r., dotychczasowy stosunek pracy powoda zawarty na podstawie mianowania, przekształcił się w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, zgodnie z art.110 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 170, poz. 2118 ze zm.). Ostatnio powód był zatrudniony na stanowisku inspektora w referacie egzekucji administracyjnej. W dniu 30 marca 2009 r. pracodawca wypowiedział powodowi umowę o pracę. Jako przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę wskazano systematyczne naruszanie zasad współżycia społecznego, a w szczególności poniżanie, ubliżanie, naruszanie godności osobistych współpracowników i przełożonych; bezpodstawne oskarżanie pracodawcy o popełnienie przestępstw przez kierowanie zawiadomień do organów ścigania; oraz o nieprawidłowości - kierowane do Ministra Finansów i Dyrektora Izby Skarbowej w B., poświadczenie nieprawdy uniemożliwiające pracodawcy wykonywanie zadań, narażenie pracodawcy na utratę dobrego imienia; utratę zaufania pracodawcy do pracownika i brak lojalności wobec pracodawcy.