Wyrok SN z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. II PK 112/10

Pracownik, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach przez sąd pracy po ustaleniu, że wypowiedzenie przez pracodawcę umowy o pracę na czas nieokreślony było nieuzasadnione lub naruszało przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, nie ma prawa do odszkodowania na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego ponad przysługujące mu na podstawie art. 47 k.p. wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy. 

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z powództwa Walentego K. przeciwko K. Spółka Akcyjna Oddział Zakłady Górnicze "R." w P. o odszkodowanie i zadośćuczynienie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 listopada 2010 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 15 grudnia 2009 r.,

oddala skargę.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w W. wyrokiem z 15 grudnia 2009 r. oddalił apelację powoda Walentego K. od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L. z 12 marca 2009 r. oddalającego jego powództwo.

Powód (jak sam potwierdził w skardze kasacyjnej) nie dochodził odszkodowania za nieuzasadnione lub niezgodne z prawem zwolnienie z pracy na podstawie art. 45 k.p. Jego żądania wynikały z ustania zatrudnienia, dochodził bowiem wyrównania utraconych zarobków (dochodów) od rozwiązania stosunku pracy (od 1 kwietnia 2004 r.), ponownego zatrudnienia bądź renty do wieku emerytalnego oraz odszkodowania za naruszenie dóbr osobistych wobec wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy wręczonego mu za ujawnienie nieprawidłowości w działalności pracodawcy. Twierdził, że faktyczną przyczyną wypowiedzenia było to, że w związku z zajmowanym stanowiskiem i w zakresie swoich obowiązków ujawnił liczne akty korupcji związane z działalnością prowadzoną przez pozwanego. Powód nie domagał się badania zasadności wypowiedzenia stosunku pracy, ale zbadania przesłanek pozwalających na pociągnięcie pozwanego do odpowiedzialności na podstawie Cywilnoprawnej Konwencji o Korupcji. Istnieje związek przyczynowy pomiędzy korupcją a szkodą powoda w postaci braku zatrudnienia i dochodów. Podstawy prawnej roszczeń powód upatrywał w przepisach Konwencji i art. 415 k.c. - pozwalającym w jego ocenie na zastosowanie Konwencji wobec braku przepisu szczególnego. Ochrony dóbr osobistych żądał na podstawie art. 23 i 24 k.c.