Wyrok SN z dnia 10 listopada 2010 r., sygn. II CSK 256/10

Z treści umowy zlecenia, obejmującej tzw. fiducjarne nabycie nieruchomości musi wynikać bezpośrednio obowiązek nabycia przez zleceniobiorcę nieruchomości, a nie musi być umową objęty obowiązek przeniesienia jej własności.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Wojciech Katner

SSA Jan Kremer

w sprawie z powództwa Zenona M.

przeciwko Zofii N.

o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 10 listopada 2010 r.,

skargi kasacyjnej pozwanej

od wyroku Sądu Apelacyjnego w P.

z dnia 4 lutego 2010 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w P., pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w P. wyrokiem z dnia 4 listopada 2009 r. oddalił powództwo Zenona M. przeciwko Zofii N. o zobowiązanie pozwanej do złożenia, w wykonaniu umowy powierniczej, oświadczenia woli przenoszącego na niego udział wynoszący połowę we współwłasności nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, położonym w P. Podstawę rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego stanowiły następujące ustalenia faktyczne.

Powód był wraz z synem i córką współwłaścicielem lokalu mieszkalnego. Utrzymywał się z emerytury, prowadził też działalność gospodarczą, która nie przynosiła dochodów. Pozwana mieszkała z córką w G., była emerytką, uzyskiwała także dochody z pośrednictwa ubezpieczeniowego. Posiadała 25.000 zł i 11.200 USD oszczędności. Strony poznały się w kwietniu 2002 r. i nawiązały bliższą znajomość, planowały zawarcie związku małżeńskiego. Pozwana po sprzedaży jej mieszkania zamierzała nabyć dom, powód przekonał ją, aby kupiła nieruchomość bliżej Poznania i zaproponował, że pożyczy jej brakującą sumę pieniędzy na ten cel. Powód ze względu na zadłużenie swojego mieszkania uznał, że musi je sprzedać i prosił, aby mógł zamieszkać w domu pozwanej, aż do spłaty przez nią pożyczki. Postanowieniem z dnia 12 lutego 2003 r. Sąd Rejonowy w P. zezwolił powodowi na zbycie mieszkania położonego w P., którego współwłaścicielem była w 1/6 części jego małoletnia córka, z przeznaczeniem sumy uzyskanej ze sprzedaży udziału na nabycie dla niej 1/6 udziału we współwłasności nieruchomości zlokalizowanej w Pobiedziskach. Jednocześnie sąd opiekuńczy zobowiązał powoda do złożenia sprawozdania z tej czynności w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia postanowienia. W dniu 4 marca 2003 r. powód, działający w imieniu własnym i córki, oraz jego syn sprzedali lokal mieszkalny położony w P. za kwotę 130.000 zł.