Wyrok SN z dnia 17 września 2010 r., sygn. II CSK 163/10

Nie sposób przyjąć, że posadowienie na nieruchomości gruntowej przenośnego kiosku handlowego, trwale niezwiązanego z gruntem - spełniającego formalne przesłanki tymczasowego obiektu budowlanego (art. 3 pkt 5 Pr. bud.) - pozwala uznać tę nieruchomość za zabudowaną w rozumieniu art. 109 ust. 1 pkt 1 i 2 u.g.n.). Dostatecznej podstawy do takiej kwalifikacji nie stanowi również fakt powiązania przenośnego kiosku handlowego z urządzeniami infrastruktury technicznej (przyłączami i urządzeniami instalacyjnymi, przejazdem, miejscem postojowym, czy też parkingiem), zapewniającymi możliwość użytkowania tego obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Barbara Myszka (przewodniczący)

SSN Wojciech Katner

SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Gminy Ł.

przeciwko Elżbiecie L., Pawłowi L.

i Antoniemu S.

o ustalenie nieważności umowy,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w Izbie Cywilnej w dniu 17 września 2010 r.,

skargi kasacyjnej pozwanych Elżbiety L. i Pawła L.