Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2010 r., sygn. I UK 345/09

Organ rentowy ponosi odpowiedzialność za odmowę przyznania świadczenia, jeżeli niezbędne okoliczności faktyczne uzasadniające nabycie prawa zostały ustalone w postępowaniu przed tym organem a odmowa przyznania świadczenia jest wynikiem błędu w wykładni lub zastosowaniu prawa materialnego. W takim przypadku późniejsze wydanie prawomocnego wyroku sądu ubezpieczeń społecznych przyznającego świadczenie i wpływ tego wyroku do organu rentowego nie mają znaczenia dla biegu terminu do wydania decyzji, od upływu którego ubezpieczonemu przysługują odsetki (art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm. w związku z art. 118 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Przewodniczący Prezes SN Walerian Sanetra, Sędziowie SN: Teresa Flemming-Kulesza, Józef Iwulski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 kwietnia 2010 r. sprawy z odwołania Andrzeja S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecz-nych-Oddziałowi w N.S. o odsetki, na skutek skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 11 marca 2009 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 lipca 2008 r. [...] Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Nowym Sączu oddalił odwołanie wnioskodawcy Andrzeja S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w N.S. z dnia 21 grudnia 2007 r., odmawiającej mu wypłaty odsetek z tytułu opóźnienia w ustaleniu prawa do renty w związku z wypadkiem w drodze z pracy.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że organ rentowy dwiema decyzjami (z 12 marca i 16 kwietnia 2002 r.) odmówił wnioskodawcy prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku w drodze z pracy oraz prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z tym wypadkiem. Organ rentowy uznał bowiem, że wypadek, jakiemu uległ wnioskodawca w dniu 14 marca 2001 r. (zasłabł w czasie jazdy, przez co stracił panowanie nad pojazdem) nie mógł być uznany za wypadek w drodze z pracy, gdyż nie został wywołany przyczyną zewnętrzną. Dodatkowo, wnioskodawcę uznano winnym spowodowania tego wypadku, a sąd warunkowo umorzył wobec niego postępowanie karne na dwuletni okres próby.