Wyrok SN z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. II PK 147/09
Podjęcie uchwały rady nadzorczej spółki będącej zagraniczną osobą prawną o „zamknięciu" oddziału w Polsce będącego pracodawcą w rozumieniu art. 3 k.p., nie stanowi likwidacji pracodawcy w rozumieniu art. 411 k.p. i nie wyłącza ochrony stosunku pracy pracownicy w ciąży (art. 177 § 4 k.p.).
Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Roman Kuczyński (sprawozdawca), Małgorzata Wrębiakowska-Marzec.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2009 r. sprawy z powództwa Małgorzaty S.-B. przeciwko „L." Spółce Akcyjnej Uproszczonej Oddziałowi w Polsce z siedzibą w W. o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie, odsetki, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 14 października 2008 r. [...]
1. o d d a l i ł skargę kasacyjną,
2. zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 2.700 zł (dwa tysiące siedemset) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Powódka Małgorzata S.-B. pozwem z dnia 11 stycznia 2006 r. przeciwko „L." Spółce Akcyjnej Uproszczonej Oddziałowi w Polsce z siedzibą w W. wniosła o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę z dnia 8 listopada 2006 r. za bezskuteczne, o przywrócenie do pracy, zasądzenie od pozwanej wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z ustawowymi odsetkami oraz zwrotu kosztów postępowania.
Wyrokiem z dnia 5 lutego 2008 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy dla Warszawy Śródmieścia uwzględnił powództwo i przywrócił powódkę do pracy u pozwanej na poprzednich warunkach oraz zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 20.614,68 zł tytułem wynagrodzenia za każdy miesiąc pozostawania bez pracy począwszy od 1 marca 2006 r. Sąd Rejonowy ustalił, iż powódka była zatrudniona na stanowisku dyrektora do spraw rozwoju na terenie Europy Środkowej i Wschodniej w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umów na czas określony w okresie od 18 czerwca 2004 r. do 28 lutego 2005 r. oraz od 1 marca 2005 r. na stanowisku koordynatora działań marketingowych na obszarze Europy Środkowej i Wschodniej w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony (okoliczność niesporna). W zawieranych kolejno po sobie umowach o pracę powódka jako adres zamieszkania wskazywała A., ul. K. Taki sam adres znajduje się na złożonych do akt osobowych zaświadczeniach lekarskich, kartach płac, zaświadczeniach wydanych na potrzeby banku. W 2005 r. u pozwanej nastąpiły zmiany struktury organizacyjnej. Pozwana weszła w skład grupy kapitałowej CRB z Irlandii, która w ramach swoich struktur prowadziła działalność w Polsce. Pozwana spółka rozważała dalsze zatrudnienie powódki na nowych warunkach. Doszło do rozmów między stronami. Powódka wyraziła chęć pozostania w marketingu bądź w handlu. W związku z tym wysłała pozwanej swoje curriculum vitae, które służyć miało procesowi dalszej rekrutacji, w powyższym dokumencie wskazano jako adres powódki - Al. S. w W. Pozwana wobec braku istotnych zamówień podjęła kroki w kierunku wynegocjowania z powódką warunków rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron. Jednak do porozumienia nie doszło ze względu na niezadowalające powódkę propozycje ze strony pozwanej. Powódka od 27 października 2005 r. do 16 grudnia 2005 r. przebywała na zwolnieniu lekarskim. W okresie tym przebywała głównie u rodziców w A. W związku z tym nie świadczyła pracy, natomiast pozostawała w ciągłym kontakcie z partnerami w pracy, wykonywała liczne telefony celem negocjacji z kontrahentami. Pierwsze zwolnienie lekarskie wpłynęło do firmy I.O.S. w październiku 2005 r. W dniu 8 listopada 2005 r. pozwana skierowała drogą elektroniczną na skrzynkę powódki pismo stanowiące rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem, wskazując jako przyczynę brak wystarczających perspektyw na zamówienia i kontrakty zgodne z oczekiwaniami firmy. Pismo zostało ponadto wysłane na wyżej wskazany adres w W. Pismo to wróciło dwukrotnie awizowane 29 listopada 2005 r. z adnotacją „zwrot nie podjęto w terminie". Powódka nie otrzymała także oświadczenia o wypowiedzeniu przesłanego drogą elektroniczną. Przyczyną była prawdopodobnie przepełniona skrzynka pocztowa. Powódka w tym czasie przebywała na zwolnieniu lekarskim, ze względu na swój stan zdrowia nie mogła regularnie odbierać korespondencji. W dniu 13 grudnia 2005 r. wystawione zostało powódce zaświadczenie lekarskie z informacją o 9 tygodniu ciąży. Zaświadczenia o ciąży wpłynęły do I.O.S. w styczniu 2006 r. W dniu 20 grudnia 2005 r. powódka otrzymała skierowanie do szpitala. W dniu 23 grudnia 2005 r. powódka wysłała do rąk Wacławy S. kolejne zaświadczenie lekarskie potwierdzające fakt bycia przez nią w ciąży. W dniu 4 stycznia 2006 r. zostało doręczone na adres w W., -gdzie akurat przebywała - oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę.