Wyrok SN z dnia 14 stycznia 2009 r., sygn. III SK 24/08

Samo ograniczenie swobody działania przedsiębiorcy może nie wystarczać do przyjęcia, że dochodzi do ograniczenia konkurencji w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (jednolity tekst: Dz.U. z 2005 r. Nr 244, poz. 2080 ze zm.).

Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Zbigniew Myszka, Andrzej Wróbel (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 stycznia 2009 r. sprawy z powództwa Gminy R. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z udziałem zainteresowanego Andrzeja B. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Oczyszczania Terenu „B." Andrzej B. w K. o ochronę konkurencji i karę pieniężną, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2008 r. [...]

uchylił   zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 5 lipca 2006 r. [...] Prezes UOKiK (Prezes Urzędu) uznał za praktykę ograniczającą konkurencję w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 86, poz. 804 ze zm., dalej jako „ustawa") nadużywanie pozycji dominującej na lokalnym rynku usług odbierania nieczystości ciekłych poprzez odmowę zawarcia z Zakładem Oczyszczania Terenu B. w K. (zainteresowany) przez zakład budżetowy gminy R. (powódka) umowy na odbiór nieczystości ciekłych, pochodzących od właścicieli nieruchomości, co przeciwdziała ukształtowaniu się warunków niezbędnych do rozwoju konkurencji na lokalnym rynku opróżniania zbiorników bezodpływowych oraz transportu nieczystości ciekłych i nakazał na podstawie art. 9 ustawy zaniechanie jej stosowania, umorzył postępowanie antymonopolowe wszczęte w związku z podejrzeniem stosowania przez powódkę praktyki ograniczającej konkurencję opisanej w art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 5 ustawy, polegającej na nadużywaniu pozycji dominującej na lokalnym rynku usług składowania odpadów komunalnych poprzez odmowę zawarcia z zainteresowanym przez zakład budżetowy powódki umowy na odbiór odpadów komunalnych pochodzących od właścicieli nieruchomości oraz nałożył na powódkę, na podstawie art. 101 ust. 1 pkt 1 ustawy, karę pieniężną w wysokości 2.650 zł (dwa tysiące sześćset pięćdziesiąt złotych) płatną do budżetu państwa.