Wyrok SN z dnia 8 stycznia 2008 r., sygn. I PK 161/07
Zawarte w art. 1012 § 3 k.p. sformułowanie "odszkodowanie, o którym mowa w § 1, nie może być niższe od 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji" powinno być zatem interpretowane w taki sposób, aby podstawą ustalenia odszkodowania należnego pracownikowi było wynagrodzenie otrzymywane przez niego przed ustaniem stosunku pracy, ale przez okres nie krótszy niż okres obowiązywania zakazu konkurencji, nawet jeżeli faktyczne zatrudnienie trwało krócej.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący)
SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z powództwa M. K. przeciwko Przedsiębiorstwu Produkcyjnemu "E.-O." Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w R. o zapłatę odszkodowania, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 stycznia 2008 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 25 stycznia 2007 r., sygn. akt [...],
1. oddala skargę kasacyjną,
2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w R. - Sąd Pracy wyrokiem z 8 marca 2006 r., w sprawie [...], zasądził od pozwanego Przedsiębiorstwa Produkcyjnego "E.-O." Spółki z o.o. w R. na rzecz powoda M. K. kwotę 12.180 zł tytułem odszkodowania należnego pracownikowi od pracodawcy na podstawie umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, za okres od kwietnia 2005 r. do października 2005 r., wraz z ustawowymi odsetkami i oddalił powództwo w pozostałym zakresie.
Sąd ustalił, że 18 stycznia 2005 r. strony zawarły umowę o pracę na czas określony (do 30 września 2005 r.) w pełnym wymiarze czasu pracy; powód został zatrudniony na stanowisku dyrektora handlowego z wynagrodzeniem miesięcznym 7.560 zł brutto. Tego samego dnia strony zawarły umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Zgodnie z § 1 tej umowy, powód zobowiązał się, że bez uprzedniej pisemnej zgody zarządu pozwanej Spółki nie będzie prowadził po ustaniu stosunku pracy działalności konkurencyjnej szczegółowo opisanej w umowie. W § 8 umowy przewidziano odszkodowanie dla pracownika w związku z zakazem prowadzenia działalności konkurencyjnej. Powód miał otrzymywać od pozwanej Spółki odszkodowanie przez okres 12 miesięcy po ustaniu stosunku pracy, w wysokości 35 % sumy średniego stałego wynagrodzenia miesięcznego określonego w umowie o pracę, otrzymanego w okresie 12 miesięcy przed ustaniem stosunku pracy (§ 8 pkt 1 lit. a). Odszkodowanie to miało być wypłacone w ratach miesięcznych po 1/12 ustalonej kwoty odszkodowania do ostatniego dnia danego miesiąca (§ 8 pkt 1 lit. b). Zgodnie z § 8 pkt 3 umowy, pracodawca zachował prawo do zaprzestania wypłacania odszkodowania, wówczas pracownika przestawał obowiązywać zakaz konkurencji.