Postanowienie SN z dnia 28 marca 2007 r. sygn. II KK 147/06

Na podstawie językowej analizy obowiązującego ustawodawstwa karnego (w szerokim znaczeniu tego słowa), i to przy uwzględnieniu całego systemu obowiązującego w Polsce prawa, nie da się dokładnie ustalić, czy w art. 178a k.k. ustawodawca posłużył się pojęciem „środek odurzający” w znaczeniu szerokim czy wąskim. Konieczne jest wobec tego posłużenie się innymi metodami interpretacyjnymi, to jest wykładnią systemową i funkcjonalną.

Z uzasadnienia

Rozstrzygnięcie obu zarzutów zawartych w punkcie pierwszym skargi, kwestionującym zapatrywania materialnoprawne zawarte w prawomocnym wyroku, zależy od udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy przepisy Kodeksu karnego posługują się pojęciem „środek odurzający” w ujęciu autonomicznym, czy też w ujęciu zbieżnym z tym, jakie nadawała mu ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468 ze zm.), a obecnie nadaje mu ustawa z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz.1485). Zarówno sąd pierwszej instancji, jak i sąd odwoławczy, opowiedziały się za autonomicznością tego pojęcia na gruncie Kodeksu karnego, a pogląd swój w sposób wnikliwy i wyjątkowo staranny uzasadniły (k. 5−6 maszynopisu uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego oraz k. 3−7 maszynopisu uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego). Sąd kasacyjny podziela argumentację przedstawioną przez oba te sądy. Dodać należy, że także w podjętej ostatnio uchwale z dnia 27 lutego 2007 r., I KZP 36/06 (skierowana do publikacji w OSNKW 2007, nr 3), inny skład Sądu Najwyższego stwierdził, że: „Pojęcie środka odurzającego w rozumieniu art. 178a k.k. obejmuje nie tylko środki odurzające wskazane w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485), lecz również inne substancje pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, działające na ośrodkowy układ nerwowy, których użycie powoduje obniżenie sprawności w zakresie kierowania pojazdem”. Zbędne byłoby przytaczanie w tym miejscu wszystkich wątków argumentacyjnych, do których odwołano się w części motywacyjnej powyższej uchwały. Warto jednak zasygnalizować te z nich, które stanowią uzupełnienie wywodów przedstawionych przez sądy orzekające w sprawie K. P. Ł. w zwykłym toku instancji.