Postanowienie SN z dnia 9 maja 2006 r. sygn. II PZP 2/06

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca)

SSA Romualda Spyt

Protokolant Wanda Cabaj

w sprawie z powództwa Mirosława S.

przeciwko Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych Biuru Terenowemu w Sz.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 maja 2006 r.,

zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Sz.

postanowieniem z dnia 1 marca 2006 r., sygn. akt (...)

"Czy pracownik zachowuje prawo do zaspokojenia ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych nie zaspokojonych roszczeń pracowniczych, jeżeli ustanie stosunku pracy - w związku z zastosowaniem przez pracodawcę skróconego okresu wypowiedzenia (art. 361 § 1 k.p.) - przypada w okresie dłuższym niż 6 miesięcy poprzedzających dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, natomiast koniec okresu, za który przysługuje mu odszkodowanie (art. 36¹ § 2 k.p.) przypada w okresie nie przekraczającym 6 miesięcy poprzedzających ten dzień?"

odmawia podjęcia uchwały.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w Sz. przedstawił do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne w następującym stanie faktycznym sprawy.

Powód Mirosław S. pracował w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością „C......G......" w Szczecinie od dnia 1 grudnia 1997 r. na stanowisku mechanika. Łączący strony stosunek pracy ustał z dniem 31 sierpnia 2002 r. po upływie jednomiesięcznego skróconego okresu wypowiedzenia. W okresie września i października 2002 r. powód nie pozostawał w zatrudnieniu. Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2002 r. Sąd Okręgowy w Sz. zasądził na rzecz powoda od pracodawcy kwotę 37.923,84 złotych tytułem zaległego wynagrodzenia za pracę, odprawy, ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy i odszkodowania za skrócony okres wypowiedzenia. W dniu 14 stycznia 2003 r. powód wszczął postępowanie egzekucyjne, które zostało umorzone postanowieniem komornika z dnia 2 kwietnia 2003 r. ze względu na niemożliwość uzyskania z egzekucji sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych (art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c.). Spółka „C....... G..........." złożyła w dniu 13 listopada 2002 r. w Sądzie Rejonowym - Sądzie Gospodarczym w Sz. wniosek o ogłoszenie jej upadłości, który został zwrócony w dniu 17 stycznia 2003 r. z uwagi na nie usunięcie w wyznaczonym terminie jego braków. W takiej sytuacji z wnioskiem o ogłoszenie upadłości Spółki wystąpili jej wierzyciele, w tym powód. W związku z nie uiszczeniem przez nich zaliczki na koszty postępowania Sąd Rejonowy - Sąd Gospodarczy w Sz. postanowieniem z dnia 26 lutego 2003 r. wniosek odrzucił. Postanowienie to uprawomocniło się w dniu 7 marca 2003 r. W dniu 3 marca 2003 r. powód złożył w Biurze Terenowym Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w Sz. wniosek o wypłatę z Funduszu świadczeń ze stosunku pracy należnych od niewypłacalnego pracodawcy. Pismem z dnia 17 kwietnia 2003 r. Fundusz odmówił wypłaty świadczeń stwierdzając, że brak jest podstawy prawnej do ich wypłacenia, gdyż pomiędzy dniem ustania stosunku pracy powoda a dniem wystąpienia niewypłacalności pracodawcy upłynął okres dłuższy niż sześć miesięcy. W tej sytuacji powód wystąpił w niniejszej sprawie z roszczeniem przeciwko Funduszowi o zapłatę kwoty 14.235,42 złote z tytułu świadczeń pracowniczych podlegających zaspokojeniu z jego środków.