Wyrok SN z dnia 13 lipca 2005 r. sygn. I UK 311/04

Przesłanki przyznania renty z tytułu zatrudnienia, a nie renty szczególnej (uczniowskiej), stanowią zdarzenia powstałe w okresach zatrudnienia albo okresach zrównanych z nimi, o których mowa w art. 57 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

Przewodniczący SSN Herbert Szurgacz

Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2005 r. sprawy z odwołania Ireneusza Ł. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w B. o rentę, na skutek kasacji organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 31 sierpnia 2004 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Białymstoku do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w B. decyzją z dnia 30 czerwca 2003 r. odmówił Ireneuszowi Ł. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.). ZUS miał na uwadze dwie okoliczności. Po pierwsze, że lekarz orzecznik ZUS, po analizie dokumentacji medycznej oraz badaniu przedmiotowym wnioskodawcy, orzeczeniem z dnia 9 czerwca 2003 r. nie stwierdził niezdolności do pracy. Po drugie, że wnioskodawca udowodnił łączny staż pracy wynoszący 2 lata, 7 miesięcy i 4 dni, zamiast wymaganych 4 lat. Wyrokiem z dnia 16 lutego 2004 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku po rozpoznaniu odwołania Ireneusza Ł. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał mu rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 21 marca 2003 r. do 1 września 2005 r. W pozostałym zakresie odwołanie oddalił.