Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2005 r. sygn. II PK 197/04

Nieobecność w pracy po zgłoszeniu przez pracownika żądania udzielenia urlopu w trybie art. 167² k.p., na które pracodawca nie udzielił odpowiedzi, nie uzasadnia rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p.

Przewodniczący SSN Jerzy Kwaśniewski

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Herbert Szurgacz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2005 r. sprawy z powództwa Agnieszki J. przeciwko „P." Spółce z o.o. w S. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powódki i strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koszalinie z dnia 10 marca 2004 r. [...]

1. oddaIił kasację pozwanej,

2. odrzucił kasację powódki,

3. zniósł wzajemnie między stronami koszty postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka Agnieszka J. wnosiła o przywrócenie jej do pracy w pozwanej „P." Spółce z o.o. w S. oraz zasądzenie wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy i wynagrodzenia za okres urlopu. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z dnia 21 listopada 2003 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Szczecinku przywrócił powódkę do pracy oraz zasądził od pozwanej kwotę 14.053,62 zł odpowiadającą miesięcznemu wynagrodzeniu i kwotę 2.800 zł tytułem wynagrodzenia za okres urlopu. Sąd ustalił, że powódka była zatrudniona w pozwanej Spółce na stanowisku radcy prawnego z wynagrodzeniem w wysokości 14.053 zł miesięcznie. Od dnia 3 marca 2003 r. do 18 sierpnia 2003 r. powódka korzystała ze zwolnienia lekarskiego. Pismem z dnia 17 sierpnia 2003 r., doręczonym pozwanej 19 sierpnia 2003 r., powódka zwróciła się o udzielenie 4 dni urlopu na żądanie, należnego za rok2003, w terminie od 19 do 22 sierpnia 2003 r. Prokurent pozwanej Agnieszka C. zapoznała się z pismem w dniu 20 sierpnia 2003 r. i uczyniła na nim adnotację z prośbą o skonsultowanie ze specjalistą do spraw płac Bożeną M. Ponieważ Agnieszka C. w dniu tym była na zebraniu zarządu, Bożena M. wprowadziła urlop do programu komputerowego, a powódce wypłacono wynagrodzenie za ten okres w wysokości 2.800 zł. W tym samym dniu powódka dowiadywała się telefonicznie, czy udzielono jej urlopu. Kierownik działu personalnego Ewa K. poinformowała powódkę, że podanie o urlop jeszcze do niej nie trafiło. Z kolejnej rozmowy telefonicznej w tym samym dniu powódka dowiedziała się, że urlop wprowadzono do systemu komputerowego. W okresie od 25 sierpnia do 28 września 2003 r. powódka korzystała ponownie ze zwolnienia lekarskiego. Na początku września 2003 r. Bożena M. przekazała Ewie K. kopię wniosku o urlop powódki. Wtedy Agnieszka C. oświadczyła, że nie wyraża zgody na udzielenie urlopu. Pismem z dnia 6 września 2003 r. pozwana rozwiązała z powódką umowę o pracę na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., podając jako przyczynę rozwiązania umowy nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy w dniach od 19 do 22 sierpnia 2003 r. Wypłacając powódce ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy pozwana potrąciła z tej należności kwotę 2.800 zł, przekazaną zdaniem pozwanej omyłkowo jako wynagrodzenie za urlop w okresie od 19 do 22 sierpnia 2003 r.