Uchwała SN z dnia 24 lutego 1999 r., sygn. I KZP 27/98

Zastępcza kara pozbawienia wolności, określona w prawomocnym wyroku przed wejściem w życie kodeksu karnego z dnia 6 czerwca 1997 r. (Dz.U. 1997 r. Nr 88, poz. 553), jest wykonywana – stosownie do regulacji zawartej w art. 14 pkt 2 przepisów wprowadzających Kodeks karny (ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Dz.U. 1997 r. Nr 88, poz. 554 ze zm.) – według „zasad dotychczasowych”, co oznacza, że w wypadku, gdy orzeczona została w rozmiarze przekraczającym 12 miesięcy, nie podlega obniżeniu do tej wysokości na podstawie art. 4 § 2 kk.

Sąd Najwyższy w sprawie Sławomira O., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 441 § 1 kpk przez Sąd Apelacyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 28 października 1998 r., zagadnienia prawnego, wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy określona prawomocnie przed dniem 1 września 1998 r., na wypadek nieuiszczenia w terminie grzywny, zastępcza kara pozbawienia wolności, w wymiarze przekraczającym 12 miesięcy, podlega obniżeniu do tej wysokości na podstawie art. 4 § 2 kk, czy też należy ją wykonać w wymiarze uprzednio określonym, jako formę wykonania grzywny (art. 14 pkt 2 przepisów wprowadzających kk)?”