Wyrok SN z dnia 5 marca 1999 r. sygn. I PKN 625/98

Nauczyciel (wychowawca) zatrudniony w ochotniczym hufcu pracy podlegał ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 3, poz. 19 ze zm.) w okresie od wejścia w życie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zm.) do wejścia w życie ustawy z dnia 14 czerwca 1996 r o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 87, poz. 396).

Przewodniczący: SSN Józef Iwulski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Maria Mańkowska, Zbigniew Myszka

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 5 marca 1999 r. sprawy z powództwa Roberta G. przeciwko Komendzie Regionalnej Ochotniczych Hufców Pracy w W. o wynagrodzenie i ustalenie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 1998 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok oraz wyrok Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 3 lutego 1998 r. [...] i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód Robert G. wniósł o ustalenie, że z mocy prawa stał się z dniem 1 kwietnia 1995 r. mianowanym nauczycielem, będąc od 1 września 1994 r. pracownikiem Komendy Regionalnej Ochotniczych Hufców Pracy w W. W związku z tym wniósł o zasądzenie świadczeń przysługujących nauczycielom mianowanym (wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe, dodatku "trudnościowego", dodatku mieszkaniowego, dodatku "wiejskiego", wyrównania nagrody rocznej z uwzględnieniem pomijanych przez pracodawcę składników wynagrodzenia przysługujących nauczycielom). Twierdził, że pozwana Komenda Regionalna Ochotniczych Hufców Pracy w W. błędnie stwierdziła ustanie stosunku pracy z dniem 31 sierpnia 1997 r. wskutek upływu terminu, na który była zawarta umowa o pracę. Wywodził, że zawarcie umowy na czas określony według przepisów Karty Nauczyciela z nauczycielem mianowanym ex lege było sprzeczne z prawem i stosunek pracy trwa nadal. Dochodził też wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy od 1 września 1997 r. Łącznie na dzień 20 stycznia 1998 r. żądał zasądzenia kwoty 30 923,44 zł.