Wyrok SN z dnia 11 marca 1999 r. sygn. III RN 136/98

Przedmiotem oceny prawnej dokonanej na podstawie art. 7 oraz art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz.U. Nr 5, poz. 17 ze zm.) jest określony znak słowno-graficzny jako integralna całość, a nie wyłącznie jedno ze słów, które stanowi tylko jeden z jego elementów.

Przewodniczący: SSN Jerzy Kwaśniewski

Sędziowie SN: Józef lwulski, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 11 marca 1999 r. sprawy z odwołania Aleksandry K. - Zakładu Produkcyjno - Handlowego „V.-C.” w W. od decyzji Urzędu Patentowego RP z dnia 7 listopada 1996 r. [...] w przedmiocie ustalenia, że między zarejestrowanym na rzecz PRUM H. Sp. z o.o. z W. znakiem towarowym „FIX” [...], a znakiem MIĘTA C. FIX nie zachodzi podobieństwo, na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Urzędu Patentowego RP [...] od decyzji Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym RP z dnia 12 marca 1998 r. [...]

oddalił rewizję nadzwyczajną.

Uzasadnienie

Aleksandra K. ZPH - „V.-C.” w W. wystąpiła z wnioskiem o ustalenie przez Urząd Patentowy RP w Warszawie, że pomiędzy zarejestrowanym na rzecz Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowo-Handlowego H. Sp. z o.o. w W. znakiem towarowym słowno-graficznym „fix” wpisanym do rejestru znaków wspólnych pod numerem [...], a znakiem „Mięta C. Fix” nie zachodzi podobieństwo grożące naruszeniem prawa z rejestracji na podstawie art. 23 w związku z art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 oraz art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz.U. Nr 5, poz. 17 ze zm.). W uzasadnieniu tego wniosku wskazano przy tym, że znak towarowy wspólny „fix” [...] został zarejestrowany dla oznaczania produktów farmaceutycznych, solnych, ogrodniczych, leśnych i herbaty w klasach 5,30 i 31, natomiast znak „Mięta C. Fix” stosowany jest przez wnioskodawcę dla oznaczania herbat ziołowych porcjowanych, w torebkach do zaparzania. Ponadto wnioskodawca zgłosił wątpliwość co do zdolności rejestracyjnej znaku „fix”, twierdząc że oznaczenie to pełni funkcję informacyjną i wskazuje na postać towaru. Urząd Patentowy RP decyzją z dnia 7 listopada 1996 r. [...] oddalił powyższy wniosek, podnosząc w uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia, że używany przez wnioskodawcę znak słowno-graficzny „Mięta C. Fix” jest znakiem, w którym słowa „C. Fix” stanowią element dominujący, a to z uwagi na wielkość liter, a słowo „Mięta” wskazuje na smak i rodzaj towaru w opakowaniu, czyli na herbatę miętową. Przy czym zwraca uwagę to, że słowo „fix” w obu porównywanych znakach, tzn. zarówno w znaku słowno-graficznym „C. Fix”, jak i w używanym przez PPUH „H.” Sp. z o.o. fantazyjnym znaku towarowym „fix”, zapisane zostało niemal identyczną czcionką co stwarza niebezpieczeństwo wywołania u odbiorców mylnego przekonania, że znak „C. Fix” stanowi odmianę znaku „fix” - przy czym przekonanie to może zostać pogłębione przez fakt, że oba znaki przeznaczone zostały do oznaczania herbat. W wyniku odwołania wnioskodawcy od powyższej decyzji, Komisja Odwoławcza przy Urzędzie Patentowym RP decyzją z dnia 12 marca 1998 r. [...] uchyliła zaskarżoną decyzję i ustaliła, że między zarejestrowanym na rzecz PPUH „H.” Sp. z o.o. znakiem towarowym słowno-graficznym „fix” [...] a znakiem „Mięta C. Fix” nie zachodzi podobieństwo grożące naruszeniem prawa z rejestracji znaku „fix”. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Kolegium Odwoławcze przy Urzędzie Patentowym RP podniosło w szczególności, że używany przez wnioskodawcę znak słowno-graficzny w postaci „Mięta C. Fix” stanowi całość, która przesądza o jego istocie, czego nie można pominąć przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy. Dlatego Komisja Odwoławcza przy Urzędzie Patentowym RP stanęła na stanowisku, że jeden człon tego znaku, a mianowicie słowo „fix”, nie może być traktowany jako element główny i zarazem rozstrzygający o istocie tego znaku. Tym bardziej, że samo słowo „fix” wskazuje na pewną właściwość produktu, pełni rolę ogólnoinformacyjną (także w Polsce kojarzy się ono z czymś utrwalonym, np. porcjowanym lub paczkowanym oraz przeznaczonym do szybkiego użycia), a zatem na skutek powszechnego używania w świecie utraciło już samoistną zdolność rejestrową i nie można tego wyrazu monopolizować dla jednej firmy. Dlatego należy przyjąć, że użycie tego słowa nie stwarza niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów (art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych - Dz.U. Nr 5, poz. 17).