Wyrok SN z dnia 13 października 1999 r. sygn. I PKN 292/99

W razie zawarcia odrębnej umowy z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych, diety i inne należności z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju stanowiące następstwo tej umowy przysługują na warunkach określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 ze zm.), a nie na podstawie zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 grudnia 1994 r. w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju (M.P. z 1995 r. Nr 1, poz. 10 ze zm.).

Przewodniczący: SSN Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sędziowie SN: Walerian Sanetra (sprawozdawca), Barbara Wagner

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 października 1999 r. sprawy z powództwa Andrzeja N., Władysława P. i Bogdana K. przeciwko Przedsiębiorstwu Wielobranżowemu „D.” Sp. z o.o. w J. o wynagrodzenie, na skutek kasacji powodów od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 29 stycznia 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

W imieniu powodów Andrzeja N., Władysława P. i Bogdana K. wniesiona została kasacja od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 29 stycznia 1999 r. [...], którym Sąd ten częściowo zmienił wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Jaworznie z dnia 29 września 1998 r. [...].

Powodowie Bogdan K., Andrzej N., Władysław P. domagali się zasądzenia od pozwanego Przedsiębiorstwa Wielobranżowego „D.” Spółki z o.o. w J. diet za każdy dzień pobytu za granicą w wysokości określonej w przepisach zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 grudnia 1994 r. w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju (M.P. z 1995 r. Nr 1, poz. 10 ze zm.). W uzasadnieniu podali, że zostali wysłani przez pracodawcę do Niemiec w celu świadczenia pracy w wyuczonych zawodach, a wysokość wypłacanych im diet odbiegała na ich niekorzyść od wysokości diet określonych w przepisach zarządzenia z 29 grudnia 1994 r. Sąd Pracy rozpoznając sprawę po raz pierwszy wyrokiem z dnia 22 maja 1997 r. zasądził na rzecz powodów: Andrzeja N. - 7416,42 zł, Bogdana K. -7154,42 zł i Władysława P. - 7695,62 zł. Sąd uznał wówczas, że powodom za cały okres pobytu za granicą przysługiwały diety jak za podróż służbową w wysokości określonej w przepisach zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 grudnia 1994 r. Pozwany pracodawca nie miał prawa zmieniać wysokości diet ustalonych w powszechnie obowiązujących przepisach, wobec czego zgodnie z art. 18 KP należało zastosować przepisy tego zarządzenia.