Wyrok SN z dnia 28 stycznia 1998 r., sygn. II UKN 456/97

Zawał mięśnia sercowego w przebiegu choroby wieńcowej związanej z długotrwałą służbą wojskową na odpowiedzialnych stanowiskach wymagających napięcia nerwowego i nienormowanego czasu służby nie uprawnia w zasadzie do świadczeń określonych w ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz.U. 1972 r. Nr 53, poz. 342 ze zm.), chyba że mógłby być uznany za wypadek pozostający w związku z tą służbą, co jednak wymagałoby ustalenia zewnętrznej przyczyny współsprawczej zawału w postaci pełnienia czynności służbowych w szczególnym stresie.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy z wniosku Iwony K. przeciwko Wojewódzkiemu Sztabowi Wojskowemu w K. o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 25 lutego 1997 r. (...) – oddalił kasację.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sztab Wojskowy w K. decyzją z dnia 9 grudnia 1994 r. odmówił Iwonie K., działającej w imieniu własnym oraz małoletniej córki, przyznania jednorazowego odszkodowania z tytułu śmierci ich męża i ojca majora Marka K. w dniu 2 czerwca 1994 r. w Bejrucie, podając w uzasadnieniu, że zgon nastąpił wskutek zawału mięśnia sercowego w przebiegu zaawansowanej arteriosklerozy, a zatem nie wystąpiła zewnętrzna przyczyna sprawcza tego zawału, pozwalająca uznać ten zgon za wypadek w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz.U. 1972 r. Nr 53, poz. 342 ze zm.).