Wyrok SN z dnia 28 kwietnia 1997 r. sygn. I PKN 111/97

W przypadku rażącego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych przez kierownika zakładu (obecnie osobę zarządzającą jednostką organizacyjną będącą pracodawcą - art. 3¹ § 1 KP), dla biegu terminu z art. 52 § 2 KP istotny jest stan świadomości innych osób z "kierownictwa zakładu pracy" o faktach, z których powinny one wyprowadzić wniosek o okolicznościach uzasadniających rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Przewodniczący SSN: Józef Iwulski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Teresa Flemming-Kulesza, Walerian Sanetra

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 1997 r. sprawy z powództwa Henryka K. przeciwko Gminnej Spółdzielni "S.Ch." w C. o odszkodowanie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 12 listopada 1996 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i oddalił apelację strony pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Złotoryi z dnia 14 sierpnia 1996 r. [...], odstępując od obciążenia strony pozwanej kosztami postępowania za drugą instancję.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Złotoryi, wyrokiem z dnia 14 sierpnia 1996 r., [...] zasądził od pozwanej Gminnej Spółdzielni "S.Ch." w C. na rzecz powoda Henryka K. kwotę 5 280 zł, tytułem odszkodowania w związku z niezgodnym z prawem rozwiązaniem stosunku pracy. Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony u strony pozwanej od dnia 4 lipca 1994 r., jako prezes zarządu. Ze stanowiska tego został odwołany w dniu 2 września 1995 r. Jeszcze przed podjęciem pracy u strony pozwanej, powód uczestniczył w kursie dla członków zarządów i kandydatów na członków rad nadzorczych spółek prawa handlowego. W dniu 5 lipca 1994 r. organizator tego kursu przesłał na adres powoda rachunek w kwocie 550 zł. W piśmie z dnia 3 października powód, działając w imieniu strony pozwanej, zwrócił się do organizatora kursu o obciążenie Spółdzielni kosztami kursu. Tak też organizator kursu uczynił rachunkiem z dnia 4 października 1994 r. Główna księgowa strony pozwanej przedłożyła ten rachunek wiceprezesowi Romanowi K., który zdecydował o zaliczeniu go w koszty Spółdzielni. Jednakże ze względu na złą sytuację finansową nie doszło do zapłaty i organizator kursu przesyłał wielokrotnie do strony pozwanej w okresie od 14 listopada 1994 r. do 29 sierpnia 1995 r. upomnienia. W dniu 5 października 1995 r. główna księgowa strony pozwanej zapoznała ze sprawą omawianego rachunku jedynego urzędującego wówczas członka zarządu - prezesa Romana K. Poleceniem przelewu z dnia 5 października 1995 r. strona pozwana zapłaciła rachunek wraz z odsetkami. Jednakże w dniu 27 listopada 1995 r. stronie pozwanej doręczono odpis pozwu o zapłatę należności za kurs. W dniu 12 grudnia 1995 r. zapadł w tej sprawie wyrok zaoczny, doręczony stronie pozwanej w dniu 19 grudnia 1995 r. Z wyrokiem tym zapoznał się prezes strony pozwanej Edward B., który "skierował go do załatwienia" przez księgowość w porozumieniu z radcą prawnym. W dniu 22 lutego 1996 r. wpłynęło do strony pozwanej wezwanie do zapłaty kwoty 469,20 zł. Na posiedzeniu w dniu 29 lutego 1996 r. Rada Nadzorcza strony pozwanej podjęła uchwałę o rozwiązaniu z powodem z dniem 4 marca 1996 r. umowy o pracę w trybie art. 52 pkt 1 KP. Podobną decyzję podjął zarząd Spółdzielni na posiedzeniu w dniu 4 marca 1996 r. Pismem z tej daty strona pozwana rozwiązała w podanym trybie umowę o pracę z powodem, podając jako przyczynę wyłudzenie przez niego kwoty 1 019,20 zł na szkodę pracodawcy. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 11 lipca 1996 r., [...] umorzono wobec powoda postępowanie karne o czyn z art. 200 § 1 KK ze względu na znikome społeczne niebezpieczeństwo czynu.