Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 1996 r. sygn. II URN 5 /96

W sporze o prawo do renty inwalidzkiej sąd nie może przy ustalaniu daty powstania inwalidztwa poprzestać na orzeczeniu Obwodowej Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia wydanym dla celów nierentowych.

Przewodniczący: SSN Maria Tyszel

Sędziowie SN: Andrzej Kijowski (autor uzasadnienia), Stefania Szymańska (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Witolda Bryndy, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 1996 r. sprawy z wniosku Sławomira N. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w R. o rentę inwalidzką, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 3 kwietnia 1995 r., [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w R., decyzją z dnia 17 stycznia 1995 r., [...], odmówił Sławomirowi N., urodzonemu 9 marca 1968 r., prawa do renty inwalidzkiej z powodu nieposiadania wymaganego okresu zatrudnienia, który dla wnioskodawcy wynosi jeden rok. Tymczasem zatrudnienie w Zakładach Metalowych "M." w S.K. trwało jedynie 9 miesięcy i 17 dni (od dnia 27 lutego do dnia 15 czerwca 1987 r. oraz od dnia 3 marca do 29 sierpnia 1989 r.). Wprawdzie wnioskodawca przed-łożył ponadto zaświadczenie z Rejonowego Urzędu Pracy w P. z dnia 30 sierpnia 1994 r. o zarejestrowaniu w okresie od dnia 30 marca do dnia 10 listopada 1992 r. w charakterze bezrobotnego, jednakże bez prawa do zasiłku, więc okresu tego organ rentowy nie potraktował jako okresu składkowego przy ustalaniu prawa do renty inwalidzkiej.