Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie SN z dnia 24 stycznia 1995 r., sygn. I KZP 35/94

Dla rozstrzygnięcia kwestii, czy ma miejsce kumulatywny zbieg przepisów, należy przede wszystkim ustalić, że zachodzi jeden czyn, a następnie, że czyn ten wyczerpuje faktycznie (a nie tylko pozornie) znamiona więcej niż jednego przepisu oraz że pomiędzy zakresami typów czynów, których znamiona zostały wypełnione w zbiegających się przepisach, zachodzi logiczny stosunek krzyżowania się. Konieczne jest ponadto ustalenie, że brak podstaw do zastosowania w danym wypadku jednej z reguł wyłączających wielość ocen.

Sąd Najwyższy w sprawie Sebastiana B., po rozpoznaniu przekazanych na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w Gdańsku postanowieniem z dnia 21 listopada 1994 r. zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni:

„a) Czy w przypadku, jeżeli oskarżonemu zarzucane jest zagarnięcie cudzego mienia znacznej wartości dokonane w sposób szczególnie zuchwały lub z włamaniem, a więc czyn z art. 208 k.k., to właściwym do rozpoznania sprawy jest sąd wojewódzki czy sąd rejonowy?

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00