Uchwała SN z dnia 22 czerwca 1995 r., sygn. I KZP 17/95

Nowelizacja art. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz.U. nr 30, poz. 210 z późn. zm.), wprowadzona ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. o zmianie ustawy – Prawo spółdzielcze oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 90, poz. 419), nie powoduje zmiany definicji mienia społecznego zawartej w art. 120 § 6 k.k., w związku z czym mienie spółdzielni stanowi – w rozumieniu przepisów prawa karnego – „mienie społeczne”.

Sąd Najwyższy w sprawie Henryka B., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w Zielonej Górze postanowieniem z dnia 1 marca 1995 r. zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„W jakim stosunku art. 3 znowelizowanej ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz.U. nr 90, poz. 419) pozostaje do art. 120 § 6 i 7 k.k.?”

– uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie

Przedstawione przez Sąd Wojewódzki w Zielonej Górze do rozstrzygnięcia przez Sąd Najwyższy zagadnienie prawne zrodziło się na tle następującej sytuacji faktycznej:

Prokurator zarzucił Henrykowi B. popełnienie czynu z art. 218 § 1 k.k. przez to, że od 17.XII.1990 r. do 23.XII.1992 r. w B., jako magazynier w magazynie towarów masowych, nie dopełnił obowiązków w zakresie nadzoru i gospodarowania mieniem w ten sposób, że nie prowadził na bieżąco dokumentacji i wydawał towary na kredyt, przez co stworzył możliwość powstania niedoboru, który istotnie nastąpił w wysokości 158.754.625 zł na szkodę Rejonowej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w K.

Sąd Rejonowy w K., postanowieniem z 30.XII.1994 r. umorzył postępowanie na podstawie art. 11 pkt 1 k.p.k., stojąc na stanowisku, że wobec nowego brzmienia art. 3 prawa spółdzielczego czyn oskarżonego nie jest przestępstwem.