Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 1995 r. sygn. III ARN 10/95

1. Obwieszczenie Prezesa Trybunału Konstytucyjnego o utracie mocy obowiązującej określonego przepisu prawa (lub jego części) wobec jego sprzeczności z Konstytucją, oznacza w istocie rzeczy stwierdzenie takiej sprzeczności uchwał i orzeczeń sądów zawierających wykładnię zgodną wprawdzie z przepisem uznanym następnie za niekonstytucyjny, lecz nie odpowiadającą treści Konstytucji w takim jej rozumieniu, jakie Trybunał uznaje za właściwe.

2. Wniosek członków rodzin kombatantów lub ofiar represji z lat wojny i okresu powojennego o przyznanie uprawnień przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.) -nie podlega żadnym ograniczeniom czasowym.

Przewodniczący SSN: Walery Masewicz (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski, Jerzy Kwaśniewski, Janusz Łętowski, Andrzej Wróbel

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Waldemara Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 1995 r. sprawy ze skargi Sabiny S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia 27 października 1993 r., [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich po zmarłym mężu Mieczysławie S., na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 6 października 1994 r. [...]

1) uchylił zaskarżony wyrok,

2) uchylił decyzję [...] z dnia 27 października 1993 r. Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych,

3) zasądził od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz Sabiny S. kwotę 10 (dziesięć) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

We wniosku skierowanym do Biura do Spraw Kombatantów Sabina S. domagała się przyznania jej uprawnień przysługujących wdowie ofiary represji z lat wojny podając w kwestionariuszu wypełnionym w imieniu zmarłego męża, że w lutym 1940 r. jako dziecko został on wraz z rodziną deportowany do Autonomicznej Republiki Komi w ZSRR, a następnie przesiedlony do Kazachstanu. Do Polski powrócił w kwietniu 1946 r. Z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy wynika, że zmarły w okresie od 27 października 1954 r. do 12 listopada 1973 r. był zatrudniony jako funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej w Komendzie Miejskiej i Powiatowej Milicji Obywatelskiej w Z.G. Zmarł 12 listopada 1973 r.