Uchwała SN z dnia 16 czerwca 1993 r., sygn. I KZP 12/93

Minimum połowy kary, jako warunek pozwalający ubiegać się o warunkowe przedterminowe zwolnienie (art. 91 § 1 k.k.), odnosi się także do sprawców, których działanie w ramach kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy (art. 10 § 2 k.k.) wyczerpuje znamiona zarówno przestępstwa umyślnego, jak i nieumyślnego, jeżeli odbywają tę karę po raz pierwszy i jako karę zasadniczą.

Sąd Najwyższy w sprawie Marka O., po rozpoznaniu przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Tarnowie, postanowieniem z dnia 23 marca 1993 r. zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni:

„Po odbyciu jakiej części kary pozbawienia wolności skazany może się ubiegać o warunkowe przedterminowe zwolnienie, jeżeli przestępstwo za które odbywa karę wyczerpuje znamiona przepisów określających przestępstwo umyślne i nieumyślne (art. 10 § 2 k.k.), a uprzednio nie odbywał kary pozbawienia wolności jako kary zasadniczej?”

– uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie