Uchwała SN z dnia 16 lutego 1993 r., sygn. III CZP 68/92

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Stefana K. przeciwko Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Rzeszowie i Skarbowi Państwa (Urzędowi Rejonowemu w Rzeszowie) o ustalenie prawa po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Rzeszowie postanowieniem z dnia 24 kwietnia 1992 r. I Cr 232/92 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy art. 8 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. nr 79, poz. 464) powinien być traktowany jako lex specialis wobec art. 2 wyżej wymienionej ustawy?”

podjął następującą uchwałę:

Osoba, która na podstawie pozwolenia na budowę wybudowała ze środków własnych garaż na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa, następnie przekazanym w zarząd państwowej osobie prawnej, może – w razie odmowy ustanowienia wieczystego użytkowania gruntu i przeniesienia własności garażu – wystąpić z pozwem o zobowiązanie Skarbu Państwa do złożenia oświadczenia o oddanie jej wieczystego użytkowania gruntu zajętego pod budowę garażu oraz o przeniesienie własności garażu.