Wyrok SN z dnia 10 listopada 1992 r., sygn. III KRN 166/92

1. Ukaranie za sprawstwo pochłania odpowiedzialność za czynności tzw. uprzednie i następcze.

2. Ustalenie, że sprawca przechowuje przyrządy służące do wyrobu spirytusu, wyrabia spirytus i wytworzony spirytus przechowuje, nie daje podstaw do uznania, że w opisanej sytuacji występuje rzeczywisty zbieg przepisów uzasadniający stosowanie kumulatywnej kwalifikacji prawnej.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 1992 r. sprawy Antoniego M., oskarżonego z art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu niedozwolonego wyrobu spirytusu (Dz.U. nr 27, poz. 169), z powodu rewizji nadzwyczajnej, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść Antoniego M., od wyroku Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 26 lutego 1992 r. – uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Ł. do ponownego rozpoznania.