Uchwała SN z dnia 22 stycznia 1991 r., sygn. III UZP 25/90

Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora z Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie z wniosku Jana W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. o rentę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach postanowieniem z dnia 5 października 1990 r. V U 1648/90 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy w związku ze zmianą przepisu art. 84 ustawy z 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin na mocy ustawy z 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U. nr 36, poz. 206) przysługuje renciście prawo do wypłaty świadczenia za okres pobytu czasowego za granicą, przekraczający dwanaście miesięcy, czy tylko za okres nie przekraczający trzech miesięcy od miesiąca, w którym złożył wniosek ”

podjął następującą uchwałę:

Renciście, któremu zawieszono wypłatę świadczeń emerytalno-rentowych z powodu pobytu czasowego za granicą w okresie przekraczającym 12 miesięcy, wznawia się wypłatę zawieszonego świadczenia za okres od dnia 1 stycznia 1990 r.