Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 13 marca 1990 r., sygn. V KZP 31/89

Organem uprawnionym do „sprawowania nadzoru nad organem, który dokonał zatrzymania”, jest w sytuacji określonej w art. 207a § 2 k.p.k., a więc jeszcze przed wszczęciem postępowania karnego lub dokonanego niezależnie od niego – organ sprawujący nadzór służbowy nad organem, który dokonał zatrzymania.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Generalnego PRL z dnia 17 listopada 1989 r. przekazanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego – na podstawie art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. nr 45, poz. 241) – składowi siedmiu sędziów w celu wyjaśnienia następującego zagadnienia prawnego: „Jaki organ jest uprawniony do sprawowania nadzoru nad organem, który dokonał zatrzymania w rozumieniu art. 207a § 2 k.p.k.?” – uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.