Wyrok SN z dnia 25 kwietnia 1988 r., sygn. IV KR 37/88

Nie narusza zakazu reformationis in peius wyrażonego w art. 383 § 1 k.p.k. wymierzenie sprawcy zabójstwa na tle rabunkowym kary 25 lat pozbawienia wolności i kary grzywny, zamiast orzeczonej w zaskarżonym wyroku kary śmierci.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 1988 r. sprawy Krzysztofa T., oskarżonego z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 210 § 1 k.k., art. 214 § 2 k.k. i art. 10 § 2 k.k. oraz z art. 11 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k., art. 214 § 1 k.k. i art. 10 § 2 k.k., z powodu rewizji wniesionej przez obrońców oskarżonego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w P. z dnia 3 listopada 1986 r. – I. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że: 1) uchylił orzeczenie o karze łącznej; 2) za czyn przypisany w pkt 1 zaskarżonego wyroku na podstawie art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 30 § 3 k.k. i z zastosowaniem art. 10 § 3 k.k. skazał oskarżonego Krzysztofa T. na karę 25 lat pozbawienia wolności; 3) na podstawie art. 36 § 3 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 100.000 zł grzywny (...); 4) na podstawie art. 40 § 1 k.k. i art. 44 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego pozbawienie praw publicznych na okres 10 lat; 5) na podstawie art. 59a pkt 1 i 2 k.k. orzekł nawiązki: a) dwie w kwotach po 50.000 zł na rzecz Szpitala Pomnika Matki Polki; b) dwie w kwotach po 50.000 zł na rzecz Polskiego Czerwonego Krzyża (...); 6) na podstawie art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. o szczególnej odpowiedzialności karnej (Dz.U. nr 23, poz. 101) orzekł konfiskatę mienia oskarżonego w całości; 7) za podstawę (wymiaru kary dodatkowej podania wyroku do publicznej wiadomości przyjął przepis art. 6 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. o szczególnej odpowiedzialności karnej; 8) na podstawie art. 66 k.k., art. 67 § 1 k.k., art. 68 § 2 k.k. i art. 71 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego Krzysztofa T. karę łączną 25 lat pozbawienia wolności i 10 lat pozbawienia praw publicznych (...).