Wyrok Sądu pierwszej instancji (piąta izba w składzie powiększonym) z dnia 30 stycznia 2007 r. - France Télécom SA przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-340/03., sygn. T-340/03

Sprawa T-340/03

France Télécom SA

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Konkurencja − Nadużywanie pozycji dominującej − Rynek usług dostępu do Internetu o wysokiej przepustowości - Drapieżne ceny

Streszczenie wyroku

1.      Konkurencja - Postępowanie administracyjne - Pismo w sprawie przedstawienia zarzutów - Konieczna treść

2.      Postępowanie - Skarga wszczynająca postępowanie - Wymogi formalne

(statut Trybunału, art. 21 akapit pierwszy; regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 44 § 1)

3.      Konkurencja - Postępowanie administracyjne - Decyzja stwierdzająca naruszenie - Obowiązek uzasadnienia - Zakres

(art. 82 WE)

4.      Konkurencja - Grzywny - Zasada indywidualizacji kary

5.      Konkurencja - Pozycja dominująca - Rynek właściwy - Oznaczenie

(art. 82 WE)

6.      Konkurencja - Pozycja dominująca - Charakterystyka w oparciu o szczególnie duży udział w rynku

(art. 82 WE)

7.      Konkurencja - Pozycja dominująca - Nadużycie - Praktyka polegająca na ustalaniu cen poniżej kosztów w celu wyeliminowania konkurenta

(art. 82 WE)

8.      Konkurencja - Pozycja dominująca - Nadużycie - Praktyka polegająca na ustalaniu cen poniżej kosztów w celu wyeliminowania konkurenta

(art. 82 WE)

9.      Konkurencja - Pozycja dominująca - Obowiązki spoczywające na przedsiębiorstwie dominującym

(art. 82 WE)

10.    Konkurencja - Grzywny

(rozporządzenie Rady nr 17, art. 15 ust. 2)

11.    Konkurencja - Grzywny - Kwota - Ustalenie - Kryteria - Rzeczywisty wpływ na rynek

(rozporządzenie Rady nr 17, art. 15 ust. 2; komunikat Komisji 98/C 9/03)

12.    Konkurencja - Grzywny - Kwota - Ustalenie - Obniżenie grzywny w zamian za współpracę przedsiębiorstwa, któremu zarzucono naruszenie

(art. 81 WE; rozporządzenie Rady nr 17, art. 11 ust. 4 i 5, art. 14 ust. 2 i 3; komunikat Komisji 98/C 9/03)

      Pismo w sprawie przedstawienia zarzutów winno przedstawiać zarzuty sformułowane w sposób wystarczająco jasny, nawet jeśli skrótowo, w celu umożliwienia zainteresowanym rzeczywistego zapoznania się z zachowaniami zarzucanymi im przez Komisję. W istocie jedynie pod tym warunkiem pismo w sprawie przedstawienia zarzutów może spełniać funkcję nadaną mu przez rozporządzenia wspólnotowe, polegającą na przedstawieniu przedsiębiorstwom i związkom przedsiębiorstw wszystkich koniecznych informacji, tak by umożliwić im podjęcie skutecznej obrony, zanim Komisja wyda ostateczną decyzję. Wymóg ten jest zachowany wówczas, gdy decyzja nie obciąża zainteresowanych odpowiedzialnością za inne naruszenia niż te, które były przedmiotem pisma w sprawie przedstawienia zarzutów, oraz uwzględnia jedynie fakty, co do których zainteresowani mieli możliwość wypowiedzenia się. Niemniej jednak decyzja końcowa Komisji nie musi być koniecznie kopią pisma w sprawie przedstawienia zarzutów. Tym samym dopuszczalne są uzupełnienia treści pisma w sprawie przedstawienia zarzutów dokonane w świetle odpowiedzi stron na to pismo, których argumenty wskazują, że mogły one skutecznie skorzystać z prawa do obrony. Mając na uwadze postępowanie administracyjne, Komisja może również zmienić lub dodać argumenty faktyczne i prawne na poparcie zarzutów, które postawiła.