Wyrok Sądu pierwszej instancji (pierwsza izba) z dnia 13 grudnia 2006 r. - É. R., O. O., J. R., A. R., B. P. R. oraz inne przeciwko Radzie Unii Europejskiej i Komisja Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-138/03., sygn. T-138/03

Sprawa T‑138/03

É. R. i in.

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

i Komisji Wspólnot Europejskich

Wspólna polityka rolna - Zdrowie zwierząt - Gąbczasta encefalopatia bydła („choroba wściekłych krów”) - Nowy wariant choroby Creutzfeldta‑Jakoba - Skarga o odszkodowanie - Odpowiedzialność pozaumowna - Odpowiedzialność Wspólnoty przy braku bezprawności zachowania jej organów - Szkoda - Związek przyczynowy - Wady formalne - Równolegle toczące się postępowania krajowe - Przedawnienie - Niedopuszczalność

Streszczenie wyroku

1.      Postępowanie - Skarga wszczynająca postępowanie - Wymogi formalne

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21; regulamin Sądu, art. 44 § 1 lit. c))

2.      Skarga o odszkodowanie - Charakter autonomiczny - Wyczerpanie wewnętrznych środków odwoławczych - Wyjątek - Niemożliwość uzyskania odszkodowania przed sądem krajowym

(art. 235 WE i art. 288 akapit drugi WE)

3.      Skarga o odszkodowanie - Termin przedawnienia - Rozpoczęcie biegu terminu

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 46)

4.      Odpowiedzialność pozaumowna - Przesłanki

(art. 288 akapit drugi WE)

5.      Odpowiedzialność pozaumowna - Przesłanki

(art. 288 akapit drugi WE)

6.      Odpowiedzialność pozaumowna - Przesłanki

(art. 288 akapit drugi WE)

      W świetle art. 21 statutu Trybunału Sprawiedliwości oraz art. 44 § 1 lit. c) regulaminu Sądu każda skarga powinna zawierać przedmiot sporu oraz zwięzłe przedstawienie przywołanych zarzutów. W celu zapewnienia pewności prawa i prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości, aby skarga była dopuszczalna, konieczne jest, by istotne okoliczności faktyczne i prawne, na których została oparta, były przedstawione choćby w sposób zwięzły, lecz spójny i zrozumiały, w samej treści skargi. Aby wymogi te zostały spełnione, skarga o odszkodowanie za szkodę wyrządzoną przez instytucję wspólnotową powinna zawierać argumenty pozwalające na określenie zachowania, które skarżący zarzuca instytucji, powody, dla których twierdzi, iż między zachowaniem a szkodą, na której poniesienie się powołuje, istnieje związek przyczynowy, jak również charakter i rozmiar szkody.