Wyrok Sądu pierwszej instancji (druga izba) z dnia 18 stycznia 2005 r. - Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-141/01., sygn. T-141/01

Sprawa T‑141/01

Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

EFOGR - Udział finansowy w projekcie pokazowym dotyczącym wprowadzenia nowych technik uprawy w produkcji sumaka - Wstrzymanie pomocy finansowej funduszu

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 18 stycznia 2005 r.   II‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Spójność gospodarcza i społeczna - Pomoc strukturalna - Finansowanie wspólnotowe - Decyzja o zawieszeniu, redukcji lub wstrzymaniu pierwotnie przyznanej pomocy - Zwrot niesłusznie wypłaconych kwot - Obowiązek ciążący na beneficjencie pomocy

(rozporządzenia Rady nr 2052/88, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 2, nr 4253/88, art. 24 oraz nr 4256/88, art. 8)

2.     Spójność gospodarcza i społeczna - Pomoc strukturalna - Finansowanie wspólnotowe - Obowiązek informowania i lojalności ciążący na beneficjencie pomocy - Nieprawidłowości, których dopuściła się osoba trzecia działająca w imieniu beneficjenta - Nieprawidłowości, których dopuścił się dyrektor - Przypisanie beneficjentowi

3.     Spójność gospodarcza i społeczna - Pomoc strukturalna - Finansowanie wspólnotowe - Kwoty wypłacone osobom trzecim - Kwoty uznawane za wypłacone bezpośrednio beneficjentowi pomocy - Przesłanki

4.     Postępowanie - Wniosek o zastosowanie środków organizacji postępowania oraz przeprowadzenie środków dowodowych - Wniosek złożony w innym stadium postępowania niż to, w którym dozwolone jest zgłoszenie wniosków dowodowych - Dopuszczalność - Przesłanki

(regulamin Sądu, art. 44 § 1 lit. e), art. 48 § 1)

1.     Artykuł 24 rozporządzenia nr 4253/88 ustanawiającego przepisy wykonawcze do rozporządzenia nr 2052/88 w odniesieniu do koordynacji działań różnych funduszy strukturalnych między sobą oraz z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami finansowymi nie określa w sposób wyraźny, kto powinien być adresatem decyzji dotyczącej wstrzymania pomocy wspólnotowej, i nie precyzuje, na kim ciąży obowiązek zwrotu na rzecz Komisji niesłusznie wypłaconych kwot.