Wyrok Sądu pierwszej instancji (trzecia izba w składzie powiększonym) z dnia 14 kwietnia 2005 r. - Sniace, SA przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-141/03., sygn. T-141/03

Sprawa T‑141/03

Sniace, SA

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Pomoc państwa - Kredyt z tytułem do udziału w zyskach - Interes prawny - Niedopuszczalność

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba w składzie powiększonym) z dnia 14 kwietnia 2005 r.  II ‑ 0000

Streszczenie wyroku

1.     Postępowanie - Dopuszczalność - Obowiązek jej zakwestionowania przez stronę pozwaną w oddzielnym piśmie - Brak - Możliwość ograniczenia się do jej zakwestionowania w odpowiedzi na skargę

(regulamin Sądu, art. 113 i 114 § 1)

2.     Skarga o stwierdzenie nieważności - Interes prawny - Konieczność posiadania istniejącego i aktualnego interesu - Ocena w chwili wniesienia skargi - Interes odnoszący się do okoliczności przyszłych i niepewnych - Wyłączenie

(art. 87 ust. 1 WE, art. 88 ust. 3 WE i art. 234 WE)

1.     Artykuł 114 § 1 regulaminu Sądu nie zobowiązuje strony, która zamierza zakwestionować dopuszczalność skargi, do jej podważania w oddzielnym piśmie. Strona pozwana może, nie podnosząc formalnie zarzutu niedopuszczalności, ograniczyć się do wyrażenia w odpowiedzi na skargę, przed odniesieniem się do istoty sprawy, poważnych wątpliwości co do dopuszczalności skargi i poddać ocenie Sądu możliwość stwierdzenia jej niedopuszczalności. W każdym razie Sąd może, na mocy art. 113 regulaminu, w każdym czasie rozważyć z urzędu, czy zachodzi niedopuszczalność skargi ze względu na istnienie bezwzględnych przeszkód procesowych, w tym brak interesu prawnego.

(por. pkt 20-22)

2.     Skarga o stwierdzenie nieważności wniesiona przez osobę fizyczną lub prawną jest dopuszczalna wyłącznie w zakresie, w jakim skarżący ma interes prawny w stwierdzeniu nieważności zaskarżonego aktu. Konieczne jest, by interes ten istniał i był aktualny; podlega on ocenie na dzień wniesienia skargi. Jeżeli interes, na który powołuje się skarżący, dotyczy przyszłej sytuacji prawnej, musi on wykazać, że naruszenie tej sytuacji jest już w tej chwili pewne. Tak więc skarżący nie może powołać się na okoliczności przyszłe i niepewne w celu uzasadnienia interesu w zakresie żądania stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu.