Orzeczenie
Wyrok Sądu pierwszej instancji (trzecia izba) z dnia 15 września 2005 r. - Citicorp przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM). - Sprawa T-320/03., sygn. T-320/03
Sprawa T‑320/03
Citicorp
przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)
Wspólnotowy znak towarowy - Słowny znak towarowy LIVE RICHLY - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Charakter odróżniający - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 - Prawo do przedstawienia uwag - Artykuł 73 rozporządzenia nr 40/94
Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 15 września 2005 r. II ‑ 0000
Streszczenie wyroku
1. Wspólnotowy znak towarowy - Decyzje Urzędu - Poszanowanie prawa do obrony
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 73)
2. Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie odwoławcze - Skarga do sądu wspólnotowego - Wniosek o rejestrację oznaczenia dla kilku kategorii towarów lub usług - Uznanie przez skarżącą, że doszło do ograniczenia przedmiotu sporu do jednej kategorii - Faktyczne cofnięcie zarzutu dotyczącego innej kategorii
3. Wspólnotowy znak towarowy - Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Oznaczenie, które może posiadać kilka znaczeń, które może stanowić grę słów i które może być postrzegane jako ironiczne, zdumiewające i nieoczekiwane - Przesłanka rejestracji - Zdolność do bycia postrzeganym jako wskazówka pochodzenia handlowego danych towarów i usług
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 7 ust. 1 lit. b))
4. Wspólnotowy znak towarowy - Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Znaki towarowe pozbawione charakteru odróżniającego - Oznaczenie słowne LIVE RICHLY
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 7 ust. 1 lit. b))
5. Wspólnotowy znak towarowy - Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego oznaczenia - Brak wystarczających podstaw do zakwestionowania zdolności odróżniającej oznaczenia w przypadku stwierdzenia braku elementu fantazyjnego lub minimalnego stopnia inwencji