Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok Sądu pierwszej instancji (druga izba) z dnia 25 maja 2004 r. - Distilleria F. Palma SpA, w likwidacji, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-154/01., sygn. T-154/01

Sprawa T‑154/01

Distilleria F. Palma SpA

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Rozporządzenie (EWG) nr 822/87 - Wspólna organizacja rynku wina - Rozporządzenie (EWG) nr 1780/89 - Rozporządzenie (EWG) nr 2710/93 - Rozporządzenie (WE) nr 416/96 - Zbyt alkoholu uzyskanego w drodze czynności destylacyjnych - Rozporządzenie (EWG) nr 3390/90 - Przetarg w celu wykorzystania w sektorze paliw silnikowych - Odmowa zmiany niektórych warunków przetargu ze strony Komisji - Siła wyższa - Odpowiedzialność pozaumowna Wspólnoty - Dopuszczalność

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 25 maja 2004 r.  II‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Postępowanie - Skarga o odszkodowanie - Skarga o odszkodowanie o charakterze kontraktowym - Klauzula arbitrażowa - Brak - Brak właściwości sądu wspólnotowego

(art. 235 WE, 238 WE i 240 WE)

2.     Postępowanie - Skarga wszczynająca postępowanie - Wymogi formalne - Określenie przedmiotu sporu - Zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów - Skarga o odszkodowanie za szkodę wyrządzoną przez instytucję wspólnotową

(Statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21; regulamin Sądu, art. 44 § 1 lit. c))

1.     Wobec braku klauzuli arbitrażowej w rozumieniu art. 238 WE Sąd rozpatrując skargę o odszkodowanie wniesioną na podstawie art. 235 WE, nie może orzekać w przedmiocie tej skargi w zakresie, w jakim w rzeczywistości stanowi ona żądanie zapłaty odszkodowania o charakterze kontraktowym. W przeciwnym wypadku Sąd rozszerzyłby swoją właściwość poza spory, których rozpoznanie jest dla niego w sposób wyczerpujący zastrzeżone na mocy art. 240 WE, ponieważ przepis ten poddaje spory, których stroną jest Wspólnota, powszechnej jurysdykcji sądów krajowych.

(por. pkt 50)

2.     Na mocy art. 21 ust. 1 Statutu Trybunału Sprawiedliwości, jak również art. 44 § 1 lit. c) regulaminu Sądu, każda skarga powinna określać w szczególności przedmiot sporu oraz zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów. Informacja ta powinna być wystarczająco wyraźna i precyzyjna, aby umożliwić stronie pozwanej przygotowanie obrony, natomiast Sądowi orzeczenie w przedmiocie skargi w razie potrzeby bez dodatkowych informacji na jej poparcie. Celem zagwarantowania pewności prawa i prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości, aby skarga była dopuszczalna, zasadnicze elementy faktyczne i prawne, na których została ona oparta, powinny być zawarte w samej jej treści przynajmniej w skrócie, lecz w sposób spójny i zrozumiały.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00