Wyrok Sądu pierwszej instancji (druga izba) z dnia 28 września 2004 r. - MCI, Inc. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-310/00., sygn. T-310/00

Sprawa T‑310/00

MCI, Inc.

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Konkurencja - Kontrola koncentracji - Skarga o stwierdzenie nieważności - Interes prawny - Kompetencje Komisji

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 28 września 2004 r. II-0000

Streszczenie wyroku

1.     Skarga o stwierdzenie nieważności - Interes prawny - Decyzja Komisji uznająca koncentrację za niezgodną ze wspólnym rynkiem - Rezygnacja stron z koncentracji podana do wiadomości Komisji przed wydaniem decyzji - Brak wpływu

(art. 230 akapit czwarty WE)

2.     Konkurencja - Koncentracje - Kompetencje Komisji - Wydanie decyzji uznającej koncentrację za niezgodną ze wspólnym rynkiem w przypadku rezygnacji stron z koncentracji - Wyłączenie

(rozporządzenie Rady nr 4064/89, art. 4 i art. 8)

3.     Prawo wspólnotowe - Zasady - Ochrona uzasadnionych oczekiwań - Oczekiwania, których źródłem może być zwyczajna praktyka administracyjna - Przesłanki

1.     Skarga o stwierdzenie nieważności wniesiona przez osobę fizyczną lub prawną jest dopuszczalna tylko wówczas, gdy skarżący ma interes w stwierdzeniu nieważności zaskarżonego aktu. Interes ten zakłada, że samo stwierdzenie nieważności takiego aktu będzie miało wiążące skutki prawne lub, używając innego sformułowania, że w wyniku skargi strona skarżąca będzie mogła uzyskać jakąś korzyść.

Przedsiębiorstwo biorące udział w planowanej i zgłoszonej koncentracji, które przed wydaniem decyzji przez Komisję zawiadomiło ją o rezygnacji z tej koncentracji w celu uniknięcia wydania tej decyzji, zachowuje interes prawny w żądaniu stwierdzenia nieważności decyzji, w której Komisja, nie biorąc pod uwagę rezygnacji przedsiębiorstwa, uznaje sporną koncentrację za niezgodną ze wspólnym rynkiem.

Tak długo, jak obowiązuje sporna decyzja, która podlega domniemaniu ważności aż do stwierdzenia jej nieważności przez sąd wspólnotowy, przedsiębiorstwo jest z mocy prawa pozbawione możliwości połączenia się z drugą stroną zgłoszonej koncentracji, przynajmniej w postaci i na warunkach przedstawionych w zgłoszeniu, w przypadku gdyby ponowiło ten zamiar w przyszłości.