Wyrok NSA z dnia 16 listopada 2023 r., sygn. III OSK 5660/21

Policja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) sędzia del. WSA Maciej Kobak po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 13 maja 2021 r. sygn. akt II SA/Op 193/21 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu z dnia 13 stycznia 2021 r., nr FWO.330-3.127.2020 w przedmiocie odmowy ponownego naliczenia, wyrównania wysokości i wypłaty należnego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z 13 maja 2021 r. sygn. akt II SA/Op 193/21 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu z 13 stycznia 2021 r., nr FWO.330-3.127.2020 w przedmiocie odmowy ponownego naliczenia, wyrównania wysokości i wypłaty należnego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) oraz art. 135 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) dalej "p.p.s.a." uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w Oleśnie z 2 grudnia 2020 r., nr Ks.1208.39.2020.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że istota sporu sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy skarżącemu przysługuje wyrównanie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy na podstawie art. 115a ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2020 r. poz. 360 ze zm.). Przepis ten został zmieniony na mocy ustawy z 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1610), zwanej dalej "ustawą o szczególnych rozwiązaniach lub nowelizującą" w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r. w sprawie o sygn. K 7/15. Z literalnego brzmienia przepisów wynika, że w odniesieniu do skarżącego zwolnionego ze służby przed 6 listopada 2018 r. zastosowanie ma przepis w brzmieniu uznanym przez TK za niekonstytucyjny. Jednak zdaniem Sądu I instancji wprowadzając art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej ustawodawca naruszył bezpośrednio wyrok TK w sprawie K 7/15. Ustawodawca nie był bowiem uprawniony do wprowadzenia regulacji intertemporalnej ograniczającej zakres czasowy skutku derogacyjnego wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Pozbawienie przez Trybunał Konstytucyjny danej normy prawnej domniemania jej konstytucyjności powoduje wyeliminowanie tej normy od początku jej obowiązywania. W takim stanie rzeczy skarżącemu przysługuje uprawnienie do żądania wyrównania otrzymanego ekwiwalentu pieniężnego z powołaniem się na powyższy wyrok, a ponownie rozpoznając sprawę organy dokonają wyliczenia i wypłaty stronie skarżącej części należnego jej ekwiwalentu za niewykorzystany urlop na podstawie art. 115a ustawy o Policji i zgodnie z art. 66 ust. 2 Konstytucji RP, uwzględniając stanowisko TK wyrażone w wyroku z 23 lutego 2010 r., sygn. K 1/08 i w wyroku TK z 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15, mocą którego Trybunał uznał przysługujące policjantowi prawo do wyższego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop od chwili wejścia w życie ustawy z 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji z zastosowaniem zmiany systemu urlopu 30-dniowego liczonego w dniach kalendarzowych na wskazany system dniowy, liczony w dniach roboczych, stosownie do art. 115a ustawy o Policji. W związku z powyższym, Sąd pierwszej instancji uznał, że zaskarżona decyzja oraz decyzja organu I instancji naruszają przepisy prawa materialnego, co uzasadnia ich uchylenie.