Wyrok NSA z dnia 27 października 2023 r., sygn. III OSK 5554/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu w dniu 27 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Kielcach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 8 kwietnia 2021 r., sygn. akt II SA/Ke 198/21 w sprawie ze skargi S.P. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Kielcach z dnia 7 grudnia 2020 r., nr 79/20 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2021 r., sygn. akt II SA/Ke 198/21 uchylił decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Kielcach (dalej także jako: organ) z dnia 7 grudnia 2020 r., nr 79/20 oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w Kielcach (dalej także jako: organ I instancji) z dnia 30 października 2020 r., nr 243/20 na mocy której odmówiono S.P. (dalej także jako: skarżący) wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop.

Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Skarżący wnioskiem z dnia 19 listopada 2018 r., powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. w sprawie o sygn. akt K 7/15, zwrócił się do Komendanta Miejskiego Policji w Kielcach z wnioskiem o wypłacenie wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji. S.P. wskazał, że został zwolniony ze służby w Policji na mocy rozkazu personalnego Komendanta Miejskiego Policji w Kielcach z dnia 27 grudnia 2013 r. i w związku z tym na podstawie art. 115a ustawy o Policji, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy – Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, otrzymał ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy, którego wysokość ustalono z pomocą mnożnika 1/30 części miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Skarżący podniósł jednak, że art. 115a ustawy o Policji stanowiący podstawę ustalenia i wypłaty jego ekwiwalentu został uznany na mocy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15 za niezgodny z Konstytucją RP. Skarżący wskazał, że w uzasadnieniu wyroku Trybunał Konstytucyjny uznał, że metoda obliczania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop zawarta w ustawie o Policji jest mniej korzystna niż metoda, w której mnożnik ułamkowy wynosi 1/22 lub 1/21. W konsekwencji powyższego za każdy dzień niewykorzystanego urlopu funkcjonariusz Policji otrzymał odpowiednio mniejszy ekwiwalent niż otrzymujący takie samo uposażenie zasadnicze funkcjonariusz Służby Więziennej lub żołnierz zawodowy. W związku z tym skarżący podniósł, że jego zdaniem wypłacone mu świadczenie nie jest ekwiwalentne wobec wysokości niewykorzystanego przez niego urlopu.