Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2023 r., sygn. III OSK 5706/21

Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędzia del. WSA Paweł Mierzejewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 maja 2021 r. sygn. akt III SA/Kr 52/21 w sprawie ze skargi A.K. na czynność materialno-techniczną Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z dnia 30 listopada 2020 r. nr 26/2706/GŻ w przedmiocie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 20 maja 2021 r., sygn. akt III SA/Kr 52/21, po rozpoznaniu skargi A.K. na czynność materialno-techniczną Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z dnia 30 listopada 2020 r. nr 26/2706/GŻ w przedmiocie ustalenia i wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe w związku ze zwolnieniem skarżącego ze służby w Policji z dniem 10 stycznia 2020 r. w kwotach:

- 38.675,92 zł brutto, to jest za 172 dni niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego za okres przed dniem 6 listopada 2018 r. oraz

- 26.983,32 zł brutto, to jest za 84 dni niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego za okres od dnia 6 listopada 2018 r.

stwierdził bezskuteczność zaskarżonej czynności w zakresie ustalenia ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy za okres przed dniem 6 listopada 2018 r.

W uzasadnieniu wydanego orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarga zasługiwała na uwzględnienie, bowiem organy Policji naruszyły w niniejszej sprawie przepisy prawa materialnego dokonując błędnej wykładni przepisów Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, szczególnie art. 66 ust. 2 i art. 190 ust. 4 oraz art. 115a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2020 r., poz. 360 ze zm.), dalej "ustawa o Policji", w związku z art. 9 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610), dalej "ustawa o szczególnych rozwiązaniach".

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00